جوانى اصحاب كهف
«إِذْ أَوَى الْفِتْیَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُواْ رَبَّنَا ءَاتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً وَ هَیِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا؛(1553) زمانى را به خاطر بیاور كه آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: «پروردگارا! ما را از سوى خودت رحمتى عطا كن، و راه نجاتى براى ما فراهم ساز!»
حافظه قوى در جوانى
«وَ اللَّهُ خَلَقَكُمْ ثُمَّ یَتَوَفَّئكُمْ وَ مِنكمُ مَّن یُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَىْ لَا یَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَیْئًا إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ قَدِیرٌ؛(1554) خداوند شما را آفرید سپس شما را مى میراند بعضى از شما به نامطلوب ترین سنین بالاى عمر مى رسند، تا بعد از علم و آگاهى، چیزى ندانند (و همه چیز را فراموش كنند) خداوند دانا و تواناست!»
سستى در پیرى
«قَالَ رَبِّ إِنِّى وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّى وَ اشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَیْبًا وَ لَمْ أَكُن بِدُعَائكَ رَبِّ شَقِیًّا؛(1555) گفت: «پروردگارا! استخوانم سست شده و شعله پیرى تمام سرم را فراگرفته و من هرگز در دعاى تو، از اجابت محروم نبوده ام!»