نتیجه گفتار زیاد، آتش است
«قَالَ وَ قَالَ(علیه السلام) مَنْ كَثُرَ كَلَامُهُ كَثُرَ خَطَؤُهُ وَ مَنْ كَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَیَاؤُهُ وَ مَنْ قَلَّ حَیَاؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ وَ مَنْ قَلَّ وَرَعُهُ مَاتَ قَلْبُهُ وَ مَنْ مَاتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النَّار؛(1483) على(علیه السلام) فرمود: هر كه گفتارش زیاد شود، لغزشش بیشتر است، و هر كه لغزشش بیشتر باشد، از حیاى او كاسته شود، و هر كه حیایش كم شود، پارسایى اش كاهش یابد، و هر كه پارسایى اش كم گردد، دلش مى میرد، هر كه دلش بمیرد، در آتش داخل مى شود.»