حرف و عمل
«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ؛ كَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُواْ مَا لَا تَفْعَلُونَ؛(1465) اى كسانى كه ایمان آورده اید! چرا سخنى مى گویید كه عمل نمى كنید؟! نزد خدا بسیار موجب خشم است كه سخنى بگویید كه عمل نمى كنید!»
علم شرط شكستن سكوت
«وَ إِذَا فَعَلُواْ فَحِشَةً قَالُواْ وَجَدْنَا عَلَیهَْا ءَابَاءَنَا وَ اللَّهُ أَمَرَنَا بهَِا قُلْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ أَ تَقُولُونَ عَلىَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ؛(1466) و هنگامى كه كار زشتى انجام مى دهند مى گویند: «پدران خود را بر این عمل یافتیم و خداوند ما را به آن دستور داده است!» بگو: «خداوند (هرگز) به كار زشت فرمان نمى دهد! آیا چیزى به خدا نسبت مى دهید كه نمى دانید؟!»
مذمّت سكوت در برابر حق
«إِنَّ الَّذِینَ یَكْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتَبِ وَ یَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِیلاً أُوْلَئكَ مَا یَأْكُلُونَ فِى بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ وَ لَا یُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَمَةِ وَ لَا یُزَكِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ؛(1467) كسانى كه كتمان مى كنند آنچه را خدا از كتاب نازل كرده، و آن را به بهاى كمى مى فروشند، آنها جز آتش چیزى نمى خورند (و هدایا و اموالى كه از این رهگذر به دست مى آورند، در حقیقت آتش سوزانى است.) و خداوند، روز قیامت، با آنها سخن نمى گوید و آنان را پاكیزه نمى كند و براى آنها عذاب دردناكى است.»