سعادت حق
«مَن كاَنَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِیعًا إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّلِحُ یَرْفَعُهُ وَ الَّذِینَ یَمْكُرُونَ السَّیِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَ مَكْرُ أُوْلَئكَ هُوَ یَبُورُ؛(1410) كسى كه خواهان عزّت است (باید از خدا بخواهد چرا كه) تمام عزّت براى خداست سخنان پاكیزه به سوى او صعود مى كند، و عمل صالح را بالا مى برد و آنها كه نقشه هاى بد مى كشند، عذاب سختى براى آنهاست و مكر (و تلاش افسادگرانه) آنان نابود مى شود (و به جایى نمى رسد)!»
سعادت واقعى
«قُلْ أَ ؤُنَبِّئُكمُ بِخَیرٍ مِّن ذَلِكُمْ لِلَّذِینَ اتَّقَوْاْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّتٌ تَجْرِى مِن تحَْتِهَا الْأَنْهَرُ خَلِدِینَ فِیهَا وَ أَزْوَجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَ رِضْوَنٌ مِّنَ اللَّهِ وَ اللَّهُ بَصِیرُ بِالْعِبَادِ؛(1411) بگو: «آیا شما را از چیزى آگاه كنم كه از این (سرمایه هاى مادى)، بهتر است؟» براى كسانى كه پرهیزگارى پیشه كرده اند، (و از این سرمایه ها، در راه مشروع و حق و عدالت، استفاده مى كنند،) در نزد پروردگارشان (در جهان دیگر)، باغهایى است كه نهرها از پاىِ درختانش مى گذرد همیشه در آن خواهند بود و همسرانى پاكیزه، و خشنودى خداوند (نصیب آنهاست). و خدا به (امورِ) بندگان، بیناست.»