عوامل سعادت جامعه
«إِنَّ الَّذِینَ یَكْفُرُونَ بَِایَتِ اللَّهِ وَ یَقْتُلُونَ النَّبِیِّنَ بِغَیرِ حَقٍ ّ وَ یَقْتُلُونَ الَّذِینَ یَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ؛ أُوْلَئكَ الَّذِینَ حَبِطَتْ أَعْمَلُهُمْ فِى الدُّنْیَا وَ الاَْخِرَةِ وَ مَا لَهُم مِّن نَّصِرِینَ؛(1408) كسانى كه نسبت به آیات خدا كفر مى ورزند و پیامبران را بناحق مى كشند، و (نیز) مردمى را كه امر به عدالت مى كنند به قتل مى رسانند، و به كیفر دردناك (الهى) بشارت ده! آنها كسانى هستند كه اعمال (نیكشان، به خاطر این گناهان بزرگ،) در دنیا و آخرت تباه شده، و یاور و مددكار (و شفاعت كننده اى) ندارند.»
تقوا مساوى با سعادت
«الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ ممَِّا رَزَقْنَهُمْ یُنفِقُونَ؛ وَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بمَِا أُنزِلَ إِلَیْكَ وَ مَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَ بِالاَخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ؛ أُوْلَئكَ عَلَى هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ وَ أُوْلَئكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛(1409) (پرهیزكاران) كسانى هستند كه به غیب [آنچه از حس پوشیده و پنهان است ]ایمان مى آورند و نماز را برپا مى دارند و از تمام نعمتها و مواهبى كه به آنان روزى داده ایم، انفاق مى كنند. و آنان كه به آنچه بر تو نازل شده، و آنچه پیش از تو (بر پیامبران پیشین) نازل گردیده، ایمان مى آورند و به رستاخیز یقین دارند. آنان بر طریق هدایت پروردگارشانند و آنان رستگارانند.»
سعادت حق
«مَن كاَنَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِیعًا إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّلِحُ یَرْفَعُهُ وَ الَّذِینَ یَمْكُرُونَ السَّیِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَ مَكْرُ أُوْلَئكَ هُوَ یَبُورُ؛(1410) كسى كه خواهان عزّت است (باید از خدا بخواهد چرا كه) تمام عزّت براى خداست سخنان پاكیزه به سوى او صعود مى كند، و عمل صالح را بالا مى برد و آنها كه نقشه هاى بد مى كشند، عذاب سختى براى آنهاست و مكر (و تلاش افسادگرانه) آنان نابود مى شود (و به جایى نمى رسد)!»