بركت همراه سحرخیزى
«قَالَ(صلى الله علیه و آله) إِذَا أَرَادَ أَحَدُكُمُ الْحَاجَةَ فَلْیُبَكِّرْ إِلَیْهَا فَإِنِّی سَأَلْتُ رَبِّی عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یُبَارِكَ لِأُمَّتِی فِی بُكُورِهَا؛(1357) حضرت رسول(صلى الله علیه و آله) فرمود: هر گاه یكى از شما كارى داشته باشد، صبح زود به دنبال آن كار رود. زیرا من از خداى خویش خواسته ام به كسانى از امّت من كه اوّل وقت به سر كار خویش حاضر شوند، بركت دهد.»
اجابت دعا در سحر
«عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(علیه السلام) قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یُحِبُّ مِنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِینَ كُلَّ دَعَّاءٍ فَعَلَیْكُمْ بِالدُّعَاءِ فِی السَّحَرِ إِلَى طُلُوعِ الشَّمْسِ فَإِنَّهَا سَاعَةٌ تُفْتَحُ فِیهَا أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَ تَهُبُّ الرِّیَاحُ وَ تُقَسَّمُ فِیهَا الْأَرْزَاقُ وَ تُقْضَى فِیهَا الْحَوَائِجُ الْعِظَام؛(1358) از أبى الصّباح كنانى روایت است كه امام باقر(علیه السلام) فرمود: خداوند بزرگ در میان مؤمنین، دعاكنندگان بسیار را دوست میدارد، پس بر شما باد به دعا كردن هنگام سحر تا دمیدن خورشید، زیرا آن وقت اجابت دعا است، و درهاى آسمان همه در آن اوقات باز است، و نسیم رحمت میوزد، و روزیهاى خلائق تقسیم مى شود، و حوائج بزرگ بندگان برآورده میگردد.»
نجات از عذاب الهى با استغفار در سحر
«عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ(علیه السلام) عَنْ آبَائِهِ(علیهم السلام) قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَرَادَ أَنْ یُصِیبَ أَهْلَ الْأَرْضِ بِعَذَابٍ یَقُولُ لَوْ لَا الَّذِینَ یَتَحَابُّونَ فِیَّ وَ یَعْمُرُونَ مَسَاجِدِی وَ یَسْتَغْفِرُونَ بِالْأَسْحَارِ لَوْلَاهُمْ لَأَنْزَلْتُ عَلَیْهِمْ عَذَابِی؛(1359) امام صادق(علیه السلام) از پدرانش(علیهم السلام) نقل مى نماید كه فرمودند: همانا خداى عزّ و جلّ هنگامى كه بخواهد عذابى را بر زمینیان فرود آورد، مى فرماید: اگر نبودند كسانى كه بخاطر من یكدیگر را دوست مى دارند، مساجدم را آباد مى نمایند و در سحرها استغفار مى نمایند، حتماً عذابم را بر آنها نازل مى نمودم.»