رجحان دعا در صبح
«وَ لَا تَطْرُدِ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَوةِ وَ الْعَشِىِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ مَا عَلَیْكَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَىْ ءٍ وَ مَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَیْهِم مِّن شَىْ ءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّلِمِینَ؛(1356) و كسانى را كه صبح و شام خدا را مى خوانند، و جز ذات پاك او نظرى ندارند، از خود دور مكن! نه چیزى از حساب آنها بر توست، و نه چیزى از حساب تو بر آنها! اگر آنها را طرد كنى، از ستمگران خواهى بود!»
بركت همراه سحرخیزى
«قَالَ(صلى الله علیه و آله) إِذَا أَرَادَ أَحَدُكُمُ الْحَاجَةَ فَلْیُبَكِّرْ إِلَیْهَا فَإِنِّی سَأَلْتُ رَبِّی عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یُبَارِكَ لِأُمَّتِی فِی بُكُورِهَا؛(1357) حضرت رسول(صلى الله علیه و آله) فرمود: هر گاه یكى از شما كارى داشته باشد، صبح زود به دنبال آن كار رود. زیرا من از خداى خویش خواسته ام به كسانى از امّت من كه اوّل وقت به سر كار خویش حاضر شوند، بركت دهد.»