خوددارى از زنا
«یَأَیُّهَا النَّبِىُّ إِذَا جَاءَكَ الْمُؤْمِنَتُ یُبَایِعْنَكَ عَلَى أَن لَّا یُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَیْئًا وَ لَا یَسْرِقْنَ وَ لَا یَزْنِینَ وَ لَا یَقْتُلْنَ أَوْلَدَهُنَّ وَ لَا یَأْتِینَ بِبُهْتَنٍ یَفْترَِینَهُ بَینَ أَیْدِیهِنَّ وَ أَرْجُلِهِنَّ وَ لَا یَعْصِینَكَ فِى مَعْرُوفٍ فَبَایِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ؛(1289) اى پیامبر! هنگامى كه زنان مؤمن نزد تو آیند و با تو بیعت كنند كه چیزى را شریك خدا قرار ندهند، دزدى و زنا نكنند، فرزندان خود را نكشند، تهمت و افترایى پیش دست و پاى خود نیاورند و در هیچ كار شایسته اى مخالفت فرمان تو نكنند، با آنها بیعت كن و براى آنان از درگاه خداوند آمرزش بطلب كه خداوند آمرزنده و مهربان است!»
منع ازدواج با زناكار
«الزَّانِى لَا یَنكِحُ إِلَّا زَانِیَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَ الزَّانِیَةُ لَا یَنكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَ حُرِّمَ ذَلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ؛(1290) مرد زناكار جز با زن زناكار یا مشرك ازدواج نمى كند و زن زناكار را، جز مرد زناكار یا مشرك، به ازدواج خود درنمى آورد و این كار بر مؤمنان حرام شده است!»
حدّ زنا
«الزَّانِیَةُ وَ الزَّانِى فَاجْلِدُواْ كُلَّ وَحِدٍ مِّنهُمَا مِاْئَةَ جَلْدَةٍ وَ لَا تَأْخُذْكمُ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِى دِینِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الاَخِرِ وَ لْیَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ؛(1291) هر یك از زن و مرد زناكار را صد تازیانه بزنید و نباید رأفت (و محبّت كاذب) نسبت به آن دو شما را از اجراى حكم الهى مانع شود، اگر به خدا و روز جزا ایمان دارید! و باید گروهى از مؤمنان مجازاتشان را مشاهده كنند!»