عذاب به سبب زبان
«عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ(علیهماالسلام) قَالَ إِنَّ لِسَانَ ابْنِ آدَمَ یُشْرِفُ عَلَى جَمِیعِ جَوَارِحِهِ- كُلَّ صَبَاحٍ فَیَقُولُ كَیْفَ أَصْبَحْتُمْ فَیَقُولُونَ بِخَیْرٍ إِنْ تَرَكْتَنَا وَ یَقُولُونَ اللَّهَ اللَّهَ فِینَا وَ یُنَاشِدُونَهُ وَ یَقُولُونَ إِنَّمَا نُثَابُ وَ نُعَاقَبُ بِك؛(1268) على بن الحسین(علیهماالسلام) فرمود: در هر بامداد زبان آدمیزاد بر تمام اعضائش مشرف شود و گوید: چگونه هستید؟ گویند: اگر تو ما را رها كنى خوبیم و میگویند: خدا را خدا را نسبت بما بیاد آور و سوگندش دهند و گویند ما بسبب تو ثواب و عقاب بینیم.»
عذاب زبان
«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله) یُعَذِّبُ اللَّهُ اللِّسَانَ بِعَذَابٍ لَا یُعَذِّبُ بِهِ شَیْئاً مِنَ الْجَوَارِحِ فَیَقُولُ أَیْ رَبِّ عَذَّبْتَنِی بِعَذَابٍ لَمْ تُعَذِّبْ بِهِ شَیْئاً فَیُقَالُ لَهُ خَرَجَتْ مِنْكَ كَلِمَةٌ فَبَلَغَتْ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا فَسُفِكَ بِهَا الدَّمُ الْحَرَامُ وَ انْتُهِبَ بِهَا الْمَالُ الْحَرَامُ وَ انْتُهِكَ بِهَا الْفَرْجُ الْحَرَامُ وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَأُعَذِّبَنَّكَ بِعَذَابٍ لَا أُعَذِّبُ بِهِ شَیْئاً مِنْ جَوَارِحِك؛(1269) رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: خدا زبان را عذابى كند كه هیچ یك از اعضاء را آن عذاب نكرده باشد، زبان گوید: پروردگارا! مرا عذابى نمودى كه چیز دیگر را چنان عذابى ننمودى؟ به او گفته شود تو یك جمله گفتى كه به مشارق و مغارب زمین رسید و بوسیله آن خون محترم ریخته شد و مال محترم غارت شد و فرج محترم دریده شد، به عزّت و جلالم سوگند، تو را عذابى كنم كه هیچ یك از اعضاء دیگر را آن گونه عذاب نكرده باشم.»
×شناسائى انسان
«المرءُ مخبوءٌ تحت لسانه؛(1270) انسان در زیر زبانش پنهان است.»