بدزبانى مبغوض خدا
«لاَ یُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَن ظُلِمَ وَ كاَنَ اللَّهُ سمَِیعًا عَلِیمًا؛(1255) خداوند دوست ندارد كسى با سخنان خود، بدیها (ى دیگران) را اظهار كند مگر آن كس كه مورد ستم واقع شده باشد. خداوند، شنوا و داناست.»
گواهى زبان در قیامت
«یَوْمَ تَشْهَدُ عَلَیهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَیْدِیهِمْ وَ أَرْجُلُهُم بِمَا كاَنُواْ یَعْمَلُونَ؛(1256) در آن روز زبانها و دستها و پاهایشان بر ضدّ آنها به اعمالى كه مرتكب مى شدند گواهى مى دهد!»
انسان مسئول حرفهاى خویش
«كَلَّا سَنَكْتُبُ مَا یَقُولُ وَ نَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا؛(1257) هرگز چنین نیست! ما بزودى آنچه را مى گوید مى نویسیم و عذاب را بر او مستمرّ خواهیم داشت!»