تحمیل ریاست بر مردم
«عَنْهُ قَالَ إِیَّاكُمْ وَ هَؤُلَاءِ الرُّؤَسَاءِ الَّذِینَ یَتَرَأَّسُونَ فَوَ اللَّهِ مَا خَفَقَتِ النِّعَالُ خَلْفَ رَجُلٍ إِلَّا هَلَكَ وَ أَهْلَكَ؛(1232) امام صادق(علیه السلام) فرمود: از این رؤسا دورى كنید، كسانى كه خود را به زور رئیس بر مردم مى دانند، به خدا قسم صداى كفشها پشت سر كسى شنیده نشد، مگر اینكه خود هلاك شد و دیگران را نیز هلاك ساخت.»
اعتماد به خدا
«عَنْهُ قَالَ یَا مَعْشَرَ الْأَحْدَاثِ اتَّقُوا اللَّهَ وَ لَا تَأْتُوا الرُّؤَسَاءَ ذَرْهُمْ حَتَّى یَصِیرُوا أَذْنَاباً لَا تَتَّخِذُوا الرِّجَالَ وَلِیجَةً مِنْ دُونِ اللَّهِ؛(1233) امام صادق(علیه السلام) فرمود: اى جوانان! از خداوند بترسید و دنبال رؤساء نروید، آنان را واگذارید تا دنباله رو باشند، و مردم را به جاى خدا معتمد خود قرار ندهید.»
سستى عقیده رؤساى جبّار
«عَنْهُ إِنَّ شِرَارَكُمُ الْمُتَرَئِّسُونَ الَّذِینَ یَجْمَعُونَ النَّاسَ إِلَیْهِمْ وَ یُحِبُّونَ أَنْ تُوطَأَ أَعْنَاقُكُمْ وَ یَشْهَرُونَ أَنْفُسَهُمْ وَ یَشْتَهِرُونَ أَوْ نَتَّخِذَهُمْ وَلَائِجَ لَا بُدَّ مِنْ كَذَّابٍ أَوْ عَاجِزِ الرَّأْی؛(1234) امام صادق(علیه السلام) فرمود: بدترین شما كسانى هستند كه به زور بر مردم ریاست مى كنند، كسانى كه مردم گرد آنان جمع مى شوند و دوست دارند كه بر گردنهاى شما سوار شوند، و خود را مشهور مى سازند و مشهور مى شوند، -یا آنان را مورد اعتماد قرار مى دهیم- و به ناچار باید كذّاب یا ناتوان در عقیده باشد.»