ریاست براى خدا و اهلش است
«النبی(صلى الله علیه و آله): إنّ الرئاسة لا تصلح الّا للَّه و لأهلها. و من وضع نفسه فی غیر الموضع الّذی وضعه اللَّه فیه، مقته اللَّه. و من دعا الى نفسه فقال: «انا رئیسكم» و لیس هو كذلك لم ینظر اللَّه الیه، حتى یرجع عمّا قال و یتوب الى اللَّه ممّا ادّعى؛(1230) پیامبر(صلى الله علیه و آله): ریاست جز براى خدا و اهل آن شایسته نیست. و هر كس خود را در جایى جز آنجا كه خدا او را قرار داده است قرار دهد، خدا از او بیزار است. و هر كس كه براى خود تبلیغ كند و بگوید كه «من رئیسم» و چنان نباشد، خدا به او نگاه نمى كند، مگر اینكه از گفته خود بازگردد و از ادّعاى خود به درگاه خدا توبه كند.»
تجاوز از حدّ خود
«عَنِ الصَّادِقِ(علیه السلام) قَالَ مَنْ دَعَا إِلَى نَفْسِهِ وَ فِیهِمْ مَنْ هُوَ أَعْلَمُ مِنْهُ فَهُوَ ضَالٌّ مُتَكَلِّفٌ؛(1231) امام صادق(علیه السلام) فرمود: هر كس مردم را به طرف خود بخواند، در حالى كه در میان آنان داناتر از او باشد، چنین شخصى گمراه و از حدّش تجاوز كرده است.»
تحمیل ریاست بر مردم
«عَنْهُ قَالَ إِیَّاكُمْ وَ هَؤُلَاءِ الرُّؤَسَاءِ الَّذِینَ یَتَرَأَّسُونَ فَوَ اللَّهِ مَا خَفَقَتِ النِّعَالُ خَلْفَ رَجُلٍ إِلَّا هَلَكَ وَ أَهْلَكَ؛(1232) امام صادق(علیه السلام) فرمود: از این رؤسا دورى كنید، كسانى كه خود را به زور رئیس بر مردم مى دانند، به خدا قسم صداى كفشها پشت سر كسى شنیده نشد، مگر اینكه خود هلاك شد و دیگران را نیز هلاك ساخت.»