سحرى خوردن
«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ سَأَلْتُهُ عَنِ السَّحُورِ لِمَنْ أَرَادَ الصَّوْمَ أَ وَاجِبٌ هُوَ عَلَیْهِ فَقَالَ لَا بَأْسَ بِأَنْ لَا یَتَسَحَّرَ إِنْ شَاءَ وَ أَمَّا فِی شَهْرِ رَمَضَانَ فَإِنَّهُ أَفْضَلُ أَنْ یَتَسَحَّرَ نُحِبُّ أَنْ لَا یُتْرَكَ فِی شَهْرِ رَمَضَان؛(1211) به ابوعبداللَّه صادق(علیه السلام) گفتم: كسى كه مى خواهد روزه بگیرد، باید سحرى تناول كند؟ ابو عبد اللَّه گفت: لازم نیست سحرى تناول كند. اما در ماه رمضان بهتر آن است كه سحرى تناول كند. ما اهل بیت دوست داریم كه سحرى ماه رمضان ترك نشود.»
پرخورى پلى از پل هاى شیطان
روزى حضرت یحیى بن زكریّا، شیطان را دید و گفت: هیچ وقت بر من مسلّط شده اى، اگر چه به یك كلمه حرف باشد؟ كه بى جا گفته باشم یا با گوشه چشمم به نامحرمى نگاه كرده باشم یا در دلم خیال معصیتى كرده باشم؟
شیطان گفت: نه تو از افرادى نیستى كه من بتوانم بر تو مسلّط شوم (چنانكه خداوند در قرآن مى فرماید: «اِنَّ عبادى لیسَ لكَ علیهم سُلطانٌ(1212)؛ اى شیطان! تو بر بندگان (خالص) من تسلّط ندارى...»
یحیى فرمود: «راستش را بگو» شیطان گفت: یك وقت است كه من خیلى از تو خوشم مى آید. یحیى (علیه السلام) گفت: آن وقت، چه وقت است؟
شیطان گفت: تو گاهى زیاد غذا مى خورى، و همین تو را از بعضى از عبادات باز مى دارد. یحیى (علیه السلام) گفت: «با خدا عهد كردم كه دیگر تا آخر عمر غذاى سیر نخورم.»
شیطان گفت: من هم عهد كردم كه دیگر به مؤمنى سخن راست نگویم و او را نصیحت نكنم. آنگاه شیطان از نزد یحیى (علیه السلام) دور شد.(1213)