احكام روزه
«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ كُتِبَ عَلَیْكُمُ الصِّیَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ؛ أَیَّامًا مَّعْدُودَتٍ فَمَن كاَنَ مِنكُم مَّرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَ عَلَى الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعَامُ مِسْكِینٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَیرًا فَهُوَ خَیرٌ لَّهُ وَ أَن تَصُومُواْ خَیرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ؛(1199) اى افرادى كه ایمان آورده اید! روزه بر شما نوشته شده، همان گونه كه بر كسانى كه قبل از شما بودند نوشته شد تا پرهیزكار شوید. چند روز معدودى را (باید روزه بدارید!) و هر كس از شما بیمار یا مسافر باشد تعدادى از روزهاى دیگر را (روزه بدارد) و بر كسانى كه روزه براى آنها طاقت فرساست (همچون بیماران مزمن، و پیر مردان و پیر زنان،) لازم است كفّاره بدهند: مسكینى را اطعام كنند و كسى كه كارِ خیرى انجام دهد، براى او بهتر است و روزه داشتن براى شما بهتر است اگر بدانید!»
موانع روزه گیرى
«شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِى أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْءَانُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَ بَیِّنَتٍ مِّنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَ مَن كَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللَّهُ بِكُمُ الْیُسْرَ وَ لَا یُرِیدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَ لِتُكَبِّرُواْ اللَّهَ عَلَى مَا هَدَئكُمْ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ؛(1200) (روزه، در چند روز معدودِ) ماهِ رمضان است ماهى كه قرآن، براى راهنمایى مردم، و نشانه هاى هدایت، و فرق میان حق و باطل، در آن نازل شده است. پس آن كس از شما كه در ماه رمضان در حضر باشد، روزه بدارد! و آن كس كه بیمار یا در سفر است، روزهاى دیگرى را به جاى آن، روزه بگیرد! خداوند، راحتى شما را مى خواهد، نه زحمت شما را! هدف این است كه این روزها را تكمیل كنید و خدا را بر اینكه شما را هدایت كرده، بزرگ بشمرید باشد كه شكرگزارى كنید!»
اوقات روزه
«أُحِلَّ لَكُمْ لَیْلَةَ الصِّیَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَائكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَ أَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتَانُونَ أَنفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَیْكُمْ وَ عَفَا عَنكُمْ فَالَْنَ بَشِرُوهُنَّ وَ ابْتَغُواْ مَا كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ كُلُواْ وَ اشْرَبُواْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَكُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ مِنَ الخَْیْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّیَامَ إِلَى الَّیْلِ وَ لَا تُبَشِرُوهُنَّ وَ أَنتُمْ عَكِفُونَ فِى الْمَسَجِدِ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلَا تَقْرَبُوهَا كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللَّهُ ءَایَتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ؛(1201) آمیزش جنسى با همسرانتان، در شبِ روزهایى كه روزه مى گیرید، حلال است. آنها لباس شما هستند و شما لباس آنها (هر دو زینت هم و سبب حفظ یكدیگرید). خداوند مى دانست كه شما به خود خیانت مى كردید (و این كارِ ممنوع را انجام مى دادید) پس توبه شما را پذیرفت و شما را بخشید. اكنون با آنها آمیزش كنید، و آنچه را خدا براى شما مقرر داشته، طلب نمایید! و بخورید و بیاشامید، تا رشته سپید صبح، از رشته سیاه (شب) براى شما آشكار گردد! سپس روزه را تا شب، تكمیل كنید! و در حالى كه در مساجد به اعتكاف پرداخته اید، با زنان آمیزش نكنید! این، مرزهاى الهى است پس به آن نزدیك نشوید! خداوند، این چنین آیات خود را براى مردم، روشن مى سازد، باشد كه پرهیزكار گردند!»