سازندگى روزه
«لَا یُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِى أَیْمَنِكُمْ وَ لَكِن یُؤَاخِذُكُم بِمَا عَقَّدتُّمُ الْأَیْمَنَ فَكَفَّرَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَكِینَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِیكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِیرُ رَقَبَةٍ فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلَثَةِ أَیَّامٍ ذَلِكَ كَفَّرَةُ أَیْمَنِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ وَ احْفَظُواْ أَیْمَنَكُمْ كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَكُمْ ءَایَتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ؛(1198) خداوند شما را بخاطر سوگندهاى بیهوده (و خالى از اراده،) مؤاخذه نمى كند ولى در برابر سوگندهایى كه (از روى اراده) محكم كرده اید، مؤاخذه مى نماید. كفاره این گونه قسمها، اطعام ده نفر مستمند، از غذاهاى معمولى است كه به خانواده خود مى دهید یا لباس پوشاندن بر آن ده نفر و یا آزاد كردن یك برده و كسى كه هیچ كدام از اینها را نیابد، سه روز روزه مى گیرد این، كفاره سوگندهاى شماست به هنگامى كه سوگند یاد مى كنید (و مخالفت مى نمایید). و سوگندهاى خود را حفظ كنید (و نشكنید!) خداوند آیات خود را این چنین براى شما بیان مى كند، شاید شكر او را بجا آورید!»
احكام روزه
«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ كُتِبَ عَلَیْكُمُ الصِّیَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ؛ أَیَّامًا مَّعْدُودَتٍ فَمَن كاَنَ مِنكُم مَّرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَ عَلَى الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعَامُ مِسْكِینٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَیرًا فَهُوَ خَیرٌ لَّهُ وَ أَن تَصُومُواْ خَیرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ؛(1199) اى افرادى كه ایمان آورده اید! روزه بر شما نوشته شده، همان گونه كه بر كسانى كه قبل از شما بودند نوشته شد تا پرهیزكار شوید. چند روز معدودى را (باید روزه بدارید!) و هر كس از شما بیمار یا مسافر باشد تعدادى از روزهاى دیگر را (روزه بدارد) و بر كسانى كه روزه براى آنها طاقت فرساست (همچون بیماران مزمن، و پیر مردان و پیر زنان،) لازم است كفّاره بدهند: مسكینى را اطعام كنند و كسى كه كارِ خیرى انجام دهد، براى او بهتر است و روزه داشتن براى شما بهتر است اگر بدانید!»
موانع روزه گیرى
«شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِى أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْءَانُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَ بَیِّنَتٍ مِّنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَ مَن كَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللَّهُ بِكُمُ الْیُسْرَ وَ لَا یُرِیدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَ لِتُكَبِّرُواْ اللَّهَ عَلَى مَا هَدَئكُمْ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ؛(1200) (روزه، در چند روز معدودِ) ماهِ رمضان است ماهى كه قرآن، براى راهنمایى مردم، و نشانه هاى هدایت، و فرق میان حق و باطل، در آن نازل شده است. پس آن كس از شما كه در ماه رمضان در حضر باشد، روزه بدارد! و آن كس كه بیمار یا در سفر است، روزهاى دیگرى را به جاى آن، روزه بگیرد! خداوند، راحتى شما را مى خواهد، نه زحمت شما را! هدف این است كه این روزها را تكمیل كنید و خدا را بر اینكه شما را هدایت كرده، بزرگ بشمرید باشد كه شكرگزارى كنید!»