بُذُر یعنى چه؟
«قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(علیه السلام) : یَا مُیَسِّرُ! أَ لَا أُخْبِرُكَ بِشِیعَتِنَا قُلْتُ بَلَى جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ إِنَّهُمْ حُصُونٌ حَصِینَةٌ فی وَ صُدُورٌ أَمِینَةٌ وَ أَحْلَامٌ رَزِینَةٌ لَیْسُوا بِالْمَذَایِیعِ الْبُذُرِ وَ لَا بِالْجُفَاةِ الْمُرَاءِینَ رُهْبَانٌ بِاللَّیْلِ أُسْدٌ بِالنَّهَارِ وَ الْبُذُرُ الْقَوْمُ الَّذِینَ لَا یَكْتُمُونَ الْكَلَام؛(1174) امام باقر(علیه السلام) فرمود: اى میسره! آیا شیعیانمان را به تو معرفى كنم؟ گفتم: بلى، فدایت شویم. فرمود: شیعیان ما دژهایى مستحكم در سینه هایى استوار هستند، داراى اندیشه اى محكم و استوارند، كه شایعه پراكن حرف نیستند، مردمان تهى و خودنما نیستند، زاهدان شب و شیران روزند و بذر (در لغت یعنى:) گروهى كه كلام را پنهان نمى دارند و آن را افشا مى سازند.»
ثواب روایت حدیث
«پیامبر(صلى الله علیه و آله): مَن أدّى إلى أمَّتى حَدیثاً یُقامُ بِهِ سُنَّةٌ أو یُثلَمُ بِهِ بِدعَةٌ فَلَهُ الجَنَّةَ؛(1175) پیامبر(صلى الله علیه و آله): هر كس به امّت من حدیثى برساند كه به سبب آن سنّتى بر پا شود یا بدعتى آسیب بیند، پاداشش بهشت است.»
نقل و روایتِ احادیث اهل بیت(علیهم السلام)
«قال الإمام الصادق(علیه السلام) : راویةٌ لحَدیثنا یَبثُّ فی النّاسِ، وَ یُشدِّد فی قُلوبِ شیعَتِنا أفضل مِن ألفِ عابدٍ؛(1176) امام صادق(علیه السلام) فرمود: هر كس كه حدیث مارا در میان مردم نشر دهد، و آن را در دل شیعیان ما استوار سازد، از هزار عابد با فضیلت تر است.»