ملامت خداوند
«عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَجْلَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) یَقُولُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَیَّرَ أَقْوَاماً بِالْإِذَاعَةِ- فِی قَوْلِهِ إِذا جاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذاعُوا بِهِ فَإِیَّاكُمْ وَ الْإِذَاعَة؛(1167) شنیدم ابو عبد اللَّه صادق(علیه السلام) مى گفت: همانا خداى عز و جل جماعتى را در كلام خود ملامت كرد كه هر گاه خبرى از امنیّت و فرار دشمن یا خبرى از ناامنى و هجوم دشمن بشنوند، آن را به صورت شایعه انتشار مى دهند.»
فاش كردن سرّ مذهبى انبیا
«عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ یَقْتُلُونَ الْأَنْبِیاءَ بِغَیْرِ حَقٍّ فَقَالَ أَمَا وَ اللَّهِ مَا قَتَلُوهُمْ بِأَسْیَافِهِمْ وَ لَكِنْ أَذَاعُوا سِرَّهُمْ وَ أَفْشَوْا عَلَیْهِمْ فَقُتِلُوا؛(1168) در خدمت ابو عبد اللَّه صادق(علیه السلام) این كلام خدا مطرح شد كه مى گوید: «جهودان پیامبران خود را به ناحق مى كشتند». ابو عبد اللَّه(علیه السلام) در تفسیر و توضیح آن گفت: بخدا سوگند كه انبیاء را با دست و شمشیر خود نكشتند، بلكه سرّ مذهبى آنان را فاش كردند تا در دست دشمن گرفتار آمدند و مقتول شدند.»
جعل حدیث
«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله): مَنْ رَوَى عَنِّی حَدِیثاً وَ هُوَ یَرَى أَنَّهُ كَذِبٌ فَهُوَ أَحَدُ الْكَاذِبِینَ؛(1169) رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرموده: كسى (عالِم و دانشمندى) كه حدیث و سخنى را از من نقل كند در حالى كه مى بیند (از روى عقل و خرد و فكر و اندیشه میداند) آن حدیث دروغ است او یكى از دروغگویان خواهد بود.»