توبه رباخوار
«فیما روى عن الإمام الباقر(علیه السلام) : إنّه أتی بآكل الرّبا فاستتابه فتاب، ثمّ خلّى سبیله، ثمّ قال: یستتاب آكل الرّبا، كما یستتاب من الشّرك؛(1147) رباخوارى را نزد امام باقر(علیه السلام) آوردند، ایشان از او خواستند كه توبه كند و چنین كرد، آنگاه رهایش كردند، بعد فرمودند: رباخوار را چنان باید توبه داد كه مشرك را توبه مى دهند.»
وضع رباخواران در قیامت
«فیما رواه الإمام الصّادق(علیه السلام) : لمّا أسری بی إلى السّماء، رأیت أقواما یرید أحدهم أن یقوم و لا یقدر علیه من عظم بطنه. فقلت: من هؤلاء یا جبرائیل؟ قال: هؤلاء الَّذِینَ یَأْكُلُونَ الرِّبا؛(1148) به روایت امام صادق(علیه السلام) (پیامبر(صلى الله علیه و آله) فرمود): چون مرا شبانه به آسمان بردند، كسانى را دیدم كه مى خواستند از جاى برخیزند ولى توانایى آن را نداشتند، و این به سبب بزرگى شكم آنان بود. گفتم: اى جبرئیل! اینان كیانند؟ گفت: اینان آن كسانند كه ربا مى خوردند.»
لعنت خدا و فرشتگان بر رباخوار
«النّبیّ(صلى الله علیه و آله): من أكل الرّبا ملأ اللَّه بطنه نار جهنّم بقدر ما أكل، فإن كسب منه مالا لم یقبل اللَّه شیئا من عمله، و لم یزل فی لعنة اللَّه و ملائكته ما دام معه قیراط؛(1149) پیامبر(صلى الله علیه و آله): هر كس ربا بخورد، خدا شكم او را به اندازه ربایى كه خورده است، از آتش دوزخ پر مى كند؛ و اگر با آن مالِ ربا، مال دیگرى به دست آورد، خدا هیچ چیز از عمل او را قبول نمى كند؛ و پیوسته تا زمانى كه قیراطى از آن ربا با او است، مورد لعنت خدا و فرشتگان خدا است.»