زشتىِ ربا
«رَوَى الْحُسَیْنُ بْنُ الْمُخْتَارِ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ دِرْهَمٌ رِبًا أَشَدُّ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ ثَلَاثِینَ زَنْیَةً كُلُّهَا بِذَاتِ مَحْرَمٍ مِثْلِ الْخَالَةِ وَ الْعَمَّةِ؛(1136) ابو بصیر گوید: امام صادق(علیه السلام) فرمود: گرفتن یك درهم ربا در نزد خداوند عزیز گناهش سخت تر است از سى بار زنا كه همه با محارم مانند خاله و عمّه صورت گیرد.»
همه گیرىِ گناه ربا
«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله) آكِلُ الرِّبَا وَ مُؤْكِلُهُ وَ كَاتِبُهُ وَ شَاهِدَاهُ فِی الْوِزْرِ سَوَاءٌ؛(1137) رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: خورنده ربا و خوراننده آن و نویسنده قبض آن و شاهدانش در گناه یكسانند.»
دو در مقابل یكى
«رُوِیَ عَنْ عُمَرَ بْنِ یَزِیدَ بَیَّاعِ السَّابِرِیِّ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّ النَّاسَ یَزْعُمُونَ أَنَّ الرِّبْحَ عَلَى الْمُضْطَرِّ حَرَامٌ وَ هُوَ مِنَ الرِّبَا فَقَالَ وَ هَلْ رَأَیْتَ أَحَداً اشْتَرَى غَنِیّاً أَوْ فَقِیراً إِلَّا مِنْ ضَرُورَةٍ یَا عُمَرُ قَدْ أَحَلَّ اللَّهُ الْبَیْعَ وَ حَرَّمَ الرِّبا فَارْبَحْ وَ لَا تُرْبِهِ قُلْتُ وَ مَا الرِّبَا قَالَ دَرَاهِمُ بِدَرَاهِمَ مِثْلَانِ بِمِثْلٍ؛(1138) عمر بن یزید كه جامه سابورى مى فروخت گوید: به امام صادق(علیه السلام) عرض كردم: قربانت گردم! مردم فكر مى كنند كه از شخص مضطرّ، سود گرفتن در معاملات حرام است، و در حكم رباست! فرمود: آیا كسى را دیده اى چه فقیر چه ثروتمند، چیزى بخرد مگر به ضرورت؟ اى عمر! براستى كه خداوند داد و ستد را مباح دانسته و ربا را حرام كرده است، در معاملات سود بگیر و ربا مگیر. پرسیدم ربا كدام است؟ فرمود: درهم ها در مقابل درهم ها و دو در مقابل یكى داد و ستد كردن.»