مذمومیّت ربا
«فَبِظُلْمٍ مِّنَ الَّذِینَ هَادُواْ حَرَّمْنَا عَلَیهِمْ طَیِّبَتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَ بِصَدِّهِمْ عَن سَبِیلِ اللَّهِ كَثِیرًا؛ وَ أَخْذِهِمُ الرِّبَواْ وَ قَدْ نُهُواْ عَنْهُ وَ أَكْلِهِمْ أَمْوَلَ النَّاسِ بِالْبَطِلِ وَ أَعْتَدْنَا لِلْكَفِرِینَ مِنهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا؛(1132) بخاطر ظلمى كه از یهود صادر شد، و (نیز) بخاطر جلوگیرى بسیار آنها از راه خدا، بخشى از چیزهاى پاكیزه را كه بر آنها حلال بود، حرام كردیم. و (همچنین) بخاطر ربا گرفتن، در حالى كه از آن نهى شده بودند و خوردن اموال مردم بباطل و براى كافران آنها، عذاب دردناكى آماده كرده ایم.»
توبه از رباخوارى
«الَّذِینَ یَأْكُلُونَ الرِّبَواْ لَا یَقُومُونَ إِلَّا كَمَا یَقُومُ الَّذِى یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطَنُ مِنَ الْمَسِّ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ إِنَّمَا الْبَیْعُ مِثْلُ الرِّبَواْ وَ أَحَلَّ اللَّهُ الْبَیْعَ وَ حَرَّمَ الرِّبَواْ فَمَن جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَانتَهَى فَلَهُ مَا سَلَفَ وَ أَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ وَ مَنْ عَادَ فَأُوْلَئكَ أَصْحَبُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَلِدُونَ؛ یَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَواْ وَ یُرْبِى الصَّدَقَتِ وَ اللَّهُ لَا یُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِیمٍ؛(1133) كسانى كه ربا مى خورند، (در قیامت) برنمى خیزند مگر مانند كسى كه بر اثر تماسّ شیطان، دیوانه شده (و نمى تواند تعادل خود را حفظ كند گاهى زمین مى خورد، گاهى بپا مى خیزد). این، به خاطر آن است كه گفتند: «داد و ستد هم مانند ربا است (و تفاوتى میان آن دو نیست.)» در حالى كه خدا بیع را حلال كرده، و ربا را حرام! (زیرا فرق میان این دو، بسیار است.) و اگر كسى اندرز الهى به او رسد، و (از رباخوارى) خوددارى كند، سودهایى كه در سابق [قبل از نزول حكم تحریم ]به دست آورده، مال اوست (و این حكم، گذشته را شامل نمى گردد) و كار او به خدا واگذار مى شود (و گذشته او را خواهد بخشید.) امّا كسانى كه بازگردند (و بار دیگر مرتكب این گناه شوند)، اهل آتشند و همیشه در آن مى مانند. خداوند، ربا را نابود مى كند و صدقات را افزایش مى دهد! و خداوند، هیچ انسانِ ناسپاسِ گنهكارى را دوست نمى دارد.»
ربا ناسازگار با ایمان و تقوا
«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ ذَرُواْ مَا بَقِىَ مِنَ الرِّبَواْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ؛ فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ فَأْذَنُواْ بِحَرْبٍ مِّنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِن تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَلِكُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَ لَا تُظْلَمُونَ؛(1134) اى كسانى كه ایمان آورده اید! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید، و آنچه از (مطالبات) ربا باقى مانده، رها كنید اگر ایمان دارید! اگر (چنین) نمى كنید، بدانید خدا و رسولش، با شما پیكار خواهند كرد! و اگر توبه كنید، سرمایه هاى شما، از آنِ شماست [اصل سرمایه، بدون سود ]نه ستم مى كنید، و نه بر شما ستم وارد مى شود.»