اهمیّت رازدارى
«وَ إِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُواْ بِهِ وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلَى أُوْلِى الْأَمْرِ مِنهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِینَ یَسْتَنبِطُونَهُ مِنهُمْ وَ لَوْ لَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لاَتَّبَعْتُمُ الشَّیْطَنَ إِلَّا قَلِیلًا؛(1112) و هنگامى كه خبرى از پیروزى یا شكست به آنها برسد، (بدون تحقیق،) آن را شایع مى سازند در حالى كه اگر آن را به پیامبر و پیشوایان- كه قدرت تشخیص كافى دارند- بازگردانند، از ریشه هاى مسائل آگاه خواهند شد. و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، جز عدّه كمى، همگى از شیطان پیروى مى كردید (و گمراه مى شدید).»
حفاظت اسرار
«إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكمُ مَّا لَیْسَ لَكُم بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَیِّنًا وَ هُوَ عِندَ اللَّهِ عَظِیمٌ؛ وَ لَوْ لَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُم مَّا یَكُونُ لَنَا أَن نَّتَكَلَّمَ بِهَذَا سُبْحَنَكَ هَذَا بُهْتَنٌ عَظِیمٌ؛ یَعِظُكُمُ اللَّهُ أَن تَعُودُواْ لِمِثْلِهِ أَبَدًا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ؛(1113) به خاطر بیاورید زمانى را كه این شایعه را از زبان یكدیگر مى گرفتید، و با دهان خود سخنى مى گفتید كه به آن یقین نداشتید و آن را كوچك مى پنداشتید در حالى كه نزد خدا بزرگ است! چرا هنگامى كه آن را شنیدید نگفتید: «ما حق نداریم كه به این سخن تكلّم كنیم خداوندا منزّهى تو، این بهتان بزرگى است»؟! خداوند شما را اندرز مى دهد كه هرگز چنین كارى را تكرار نكنید اگر ایمان دارید!»
حفظ آبرو و رازدارى در انفاق
«الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَلَهُم بِالَّیْلِ وَ النَّهَارِ سِرًّا وَ عَلَانِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَ لَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لَا هُمْ یَحْزَنُونَ؛(1114) آنها كه اموال خود را، شب و روز، پنهان و آشكار، انفاق مى كنند، مزدشان نزد پروردگارشان است نه ترسى بر آنهاست، و نه غمگین مى شوند.»