لزوم حفظ اسرار جامعه اسلامى
«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِكُمْ لَا یَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَهِهِمْ وَ مَا تُخْفِى صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَیَّنَّا لَكُمُ الاَیَتِ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ؛(1110) اى كسانى كه ایمان آورده اید! محرم اسرارى از غیر خود، انتخاب نكنید! آنها از هر گونه شرّ و فسادى در باره شما، كوتاهى نمى كنند. آنها دوست دارند شما در رنج و زحمت باشید. (نشانه هاى) دشمنى از دهان (و كلام) شان آشكار شده و آنچه در دلهایشان پنهان مى دارند، از آن مهمتر است. ما آیات (و راه هاى پیشگیرى از شرّ آنها) را براى شما بیان كردیم اگر اندیشه كنید!»
اخطار به حفظ اسرار
«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَخُونُواْ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُواْ أَمَنَتِكُمْ وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ؛(1111) اى كسانى كه ایمان آورده اید! به خدا و پیامبر خیانت نكنید! و (نیز) در امانات خود خیانت روا مدارید، در حالى كه میدانید (این كار، گناه بزرگى است)!»
اهمیّت رازدارى
«وَ إِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُواْ بِهِ وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلَى أُوْلِى الْأَمْرِ مِنهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِینَ یَسْتَنبِطُونَهُ مِنهُمْ وَ لَوْ لَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لاَتَّبَعْتُمُ الشَّیْطَنَ إِلَّا قَلِیلًا؛(1112) و هنگامى كه خبرى از پیروزى یا شكست به آنها برسد، (بدون تحقیق،) آن را شایع مى سازند در حالى كه اگر آن را به پیامبر و پیشوایان- كه قدرت تشخیص كافى دارند- بازگردانند، از ریشه هاى مسائل آگاه خواهند شد. و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، جز عدّه كمى، همگى از شیطان پیروى مى كردید (و گمراه مى شدید).»