پایم در بهشت ماند!
مرحله سوم عملیات محرم در منطقه جنوب غربى كشور -محور شمال فكه- به وقوع پیوست. ساعت 11 شب بود. رمز مقدس «یا زینب ((علیها السلام))» در میان بى سیم گروه ها پیچید و نوید پیروزى را سر داد. برادران جان بركف گروه تخریب مشغول پاكسازى معبر بودند و راه را براى هم رزمان خود باز مى كردند كه ناگهان با صداى انفجارى سكوت شكسته شد و با عجله خود را به محل انفجار رساندم. حسین را مشاهده كردم كه غرق در خون لبخندى بر لب دارد. تعجّب كردم با خود گفتم: نكند خواب مى بینم، به او گفتم: چرا مى خندى؟ در جواب گفت: در حال خنثى كردن مین، بهشت پیش چشمم مجسّم شد، خواستم داخل شوم، پایم را كه درون بهشت گذاشتم، در بسته شد! و پایم در بهشت ماند ولى خودم را راه ندادند. در این میان نگاهم به پاى قطع شده حسین افتاد. درونم پر از آشوب بود روحیه والاى او به شدّت مرا تحت تأثیر قرار داد و با خود گفتم: این ها واقعاً یاران صدیق امامند.(1079)
شعر
به مى، سجّاده رنگین كن گرت پیر مُغان گوید:
كه سالك، بى خبر نبوَد ز راه و رسمِ منزل ها
«حافظ»
دیدى كه خون ناحقِ پروانه، شمع را
چندان امان نداد كه شب را سحر كند
«حكیم شفایى»
به خون، اى برادر میالاى دست
كه بالاى دست تو هم دست هست
«تاریخ گزیده»
چون دشمن به جنگ تو یازید چنگ
شود چیره گر سستى آرى به جنگ
«اسدى»
حاضر به جنگ باش، اگر صلحت آرزوست. «امثال و حكم دهخدا»
نكات
هر روز ما در جنگ بركتى داشته ایم كه در همه صحنه ها از آن بهره جسته ایم:
ما انقلابمان را در جنگ به جهان صادر نموده ایم. مامظلومیت خویش و ستم متجاوزان را در جنگ ثابت نموده ایم. ما در جنگ پرده از چهره تزویر جهانخواران كنار زدیم. ما در جنگ دوستان و دشمنانمان را شناخته ایم. ما در جنگ به این نتیجه رسیده ایم باید روى پاى خودمان بایستیم. ما در جنگ ابهّتِ دو ابر قدرت شرق و غرب را شكستیم. ما در جنگ ریشه هاىِ انقلاب پربارِ اسلامى مان را محكم كردیم. ما در جنگ حسِّ برادرى و وطن دوستى را در نهادِ یكایك مردمان باور كردیم. ما در جنگ به مردمِ جهان و خصوصاً مردم منطقه نشان دادیم كه علیهِ تمامى قدرت ها و ابرقدرتها سالیان سال مى توان مبارزه كرد. از همه اینها مهمتر استمرا روح اسلام انقلابى در پرتو جنگ تحقّق یافت. جنگ ما جنگ حق و باطل بود و تمام شدنى نیست. جنگ ما جنگ فقر و غنا بود، جنگ ما جنگ ایمان و رذالت بود و این جنگ از آدم تا ختم زندگى وجود دارد.(1080) ما در جنگ براى یك لحظه نادم و پشیمان از عملكرد خود نیستیم. راستى مگر فراموش كرده ایم كه ما براىِ اداى تكلیف جنگیده ایم و نتیجه فرع آن بوده است.(1081) جنگ با همه سختى هایى كه دارد، آثار مثبت و فوایدى نیز دارد. از جمله: الف: توان رزمى بالا مى رود. ب: دشمن جسور نمى شود. ج: روح تعهّد و ایثار در افراد جامعه بوجود مى آید. د: قدرت و عزّت اسلام و مسلمین در دنیا مطرح مى شود. ه: امدادهاى غیبى سرازیر مى گردد. و: روحیّه استمداد از خدا پیدا مى شود. ز: اجر و پاداش الهى بدست مى آید. ح: روحیّه ابداع و اختراع و ابتكار بوجود مى آید. در جهاد قرار نیست حتماً پیروز شویم. ما مأمور به تكلیفیم، نه ضامن نتیجه. جهاد مى كنیم، ولى مقدّرات به دست خداست.