اسب رزمندگان
امام باقر(علیه السلام) فرمود: «اِنَّ الخیرَ كُلَّ الخیَرِ معقودٌ فَى نَواصى الخَیلِ؛ قطعاً بدانید كه خیر و سعادت با تمام ابعادش در كاكُل هاى اسب هاى رزمندگان مى باشد.»(1064)
نتایج شوم ترك جهاد
امیر مؤمنان على(علیه السلام) در ضمن خطبه اى درباره نتایج شوم ترك جهاد فرمود: «فَمَن تَرَكَهُ رَغبَةً عنهُ، اَلبَسَهُ اللَّهُ ثَوبَ الذُّلِّ و شَمِلَهُ البلاءُ، و دُیِّثَ بالصِّغارِ و القَماءَةِ، و ضُرِبَ على قلبِهِ بالاِسهابِ، و اُدیلَ الحقُّ منهُ بِتَضییعِ الجِهادِ و سیمَ الخَسْفُ، و مُنِعَ النَّصَفُ؛ كسى كه از جهاد روى برگرداند (گرفتار این امور مى شود:) 1- خداوند لباس ذلّت بر تن او مى پوشاند. 2- و بلا او را فرا مى گیرد. 3- حقیر و ذلیل مى شود 4- عقل و فهمش تباه مى گردد 5- و به خاطر تباه نمودن جهاد حقّش پامال مى شود 6- و از عدالت و انصاف محروم مى گردد.»(1065)
نخستین پیامبرى كه جنگید
امام باقر(علیه السلام) فرمود: «اوَّلُ مَن قاتَل ابراهیمُ (علیه السلام) حینَ اُسِّرَتِ الرُّومُ لوطاً فَنَفَرَ ابراهیمُ حتّى اِسْتَنْقَذَهُ مِن ایدیهِم... و اوَّلُ مَن اتَّخَذَ الرّایاتِ ابراهیم(علیه السلام) علیها لا اله الّا اللَّهُ؛ نخستین پیامبرى كه جنگید، حضرت ابراهیم(علیه السلام) بود، آن هنگام كه رومیان، حضرت لوط را اسیر كردند، و ابراهیم(علیه السلام) لوط (علیه السلام) را از اسارت آنها آزاد ساخت... و اولین كسى كه پرچمهایى برافراشت، ابراهیم (علیه السلام) بود، كه بر آنها نوشته شده بود: لا اله الّا اللَّه؛ نیست معبودى جز خداى یكتا.»(1066)