اهمیّت اتّحاد در دفاع
«وَ الصَّافَّتِ صَفًّا؛ فَالزَّجِرَتِ زَجْرًا؛ فَالتَّلِیَتِ ذِكْرًا؛(1055) سوگند به (فرشتگان) صف كشیده (و منظّم). و به نهى كنندگان و (بازدارندگان). و تلاوت كنندگان پیاپى آیات الهى ...»
اهمیّت پایدارى در دفاع
«أَ لَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَا مِن بَنِى إِسْرَئِیلَ مِن بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُواْ لِنَبِىٍ ّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُّقَتِلْ فِى سَبِیلِ اللَّهِ قَالَ هَلْ عَسَیْتُمْ إِن كُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِتَالُ أَلَّا تُقَتِلُواْ قَالُواْ وَ مَا لَنَا أَلَّا نُقَتِلَ فِى سَبِیلِ اللَّهِ وَ قَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِیَرِنَا وَ أَبْنَائنَا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْاْ إِلَّا قَلِیلًا مِّنْهُمْ وَ اللَّهُ عَلِیمُ بِالظَّلِمِینَ؛(1056) آیا مشاهده نكردى جمعى از بنى اسرائیل را بعد از موسى، كه به پیامبر خود گفتند: «زمامدار (و فرماندهى) براى ما انتخاب كن! تا (زیر فرمان او) در راه خدا پیكار كنیم. پیامبر آنها گفت: «شاید اگر دستور پیكار به شما داده شود، (سرپیچى كنید، و) در راه خدا، جهاد و پیكار نكنید!» گفتند: «چگونه ممكن است در راه خدا پیكار نكنیم، در حالى كه از خانه ها و فرزندانمان رانده شده ایم، (و شهرهاى ما به وسیله دشمن اشغال، و فرزندان ما اسیر شده اند)؟!» اما هنگامى كه دستور پیكار به آنها داده شد، جز عدّه كمى از آنان، همه سرپیچى كردند. و خداوند از ستمكاران، آگاه است.»
دستور به دفاع و استقامت
«وَ مَا كَانَ رَبُّكَ لِیُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَ أَهْلُهَا مُصْلِحُونَ؛ وَ لَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَحِدَةً وَ لَا یَزَالُونَ مُخْتَلِفِینَ؛ إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ وَ لِذَلِكَ خَلَقَهُمْ وَ تَمَّتْ كلَِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ؛ وَ كُلاًّ نَّقُصُّ عَلَیْكَ مِنْ أَنبَاءِ الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَكَ وَ جَاءَكَ فِى هَذِهِ الْحَقُّ وَ مَوْعِظَةٌ وَ ذِكْرَى لِلْمُؤْمِنِینَ؛ وَ قُل لِّلَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ اعْمَلُواْ عَلَى مَكاَنَتِكُمْ إِنَّا عَمِلُونَ؛ وَ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ؛(1057) و چنین نبود كه پروردگارت آبادیها را بظلم و ستم نابود كند در حالى كه اهلش در صدد اصلاح بوده باشند! واگر پروردگارت مى خواست، همه مردم را یك امّت (بدون هیچ گونه اختلاف) قرار مى داد ولى آنها همواره مختلفند. مگر كسى را كه پروردگارت رحم كند! و براى همین (پذیرش رحمت) آنها را آفرید! و فرمان پروردگارت قطعى شده كه: جهنّم را از همه (سركشان و طاغیان) جنّ و انس پر خواهم كرد! ما از هر یك از سرگذشتهاى انبیا براى تو بازگو كردیم، تا به وسیله آن، قلبت را آرامش بخشیم و اراده ات قوىّ گردد. و در این (اخبار و سرگذشتها،) براى تو حقّ، و براى مؤمنان موعظه و تذكّر آمده است. و به آنها كه ایمان نمى آورند، بگو: «هر چه در قدرت دارید، انجام دهید! ما هم انجام مى دهیم! و انتظار بكشید! ما هم منتظریم!»