مجوّز جهاد علیه ظلم
«أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقَتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُواْ وَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ؛ الَّذِینَ أُخْرِجُواْ مِن دِیَرِهِم بِغَیرِ حَقٍّ إِلَّا أَن یَقُولُواْ رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْ لَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَمِعُ وَ بِیَعٌ وَ صَلَوَتٌ وَ مَسَجِدُ یُذْكَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِیرًا وَ لَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِىٌّ عَزِیزٌ؛(1054) به كسانى كه جنگ بر آنان تحمیل گردیده، اجازه جهاد داده شده است چرا كه مورد ستم قرار گرفته اند و خدا بر یارى آنها تواناست. همانها كه از خانه و شهر خود، به ناحق رانده شدند، جز اینكه مى گفتند: «پروردگار ما، خداى یكتاست!» و اگر خداوند بعضى از مردم را بوسیله بعضى دیگر دفع نكند، دیرها و صومعه ها، و معابد یهود و نصارا، و مساجدى كه نام خدا در آن بسیار برده مى شود، ویران مى گردد! و خداوند كسانى را كه یارى او كنند (و از آیینش دفاع نمایند) یارى مى كند خداوند قوى و شكست ناپذیر است.»
اهمیّت اتّحاد در دفاع
«وَ الصَّافَّتِ صَفًّا؛ فَالزَّجِرَتِ زَجْرًا؛ فَالتَّلِیَتِ ذِكْرًا؛(1055) سوگند به (فرشتگان) صف كشیده (و منظّم). و به نهى كنندگان و (بازدارندگان). و تلاوت كنندگان پیاپى آیات الهى ...»
اهمیّت پایدارى در دفاع
«أَ لَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَا مِن بَنِى إِسْرَئِیلَ مِن بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُواْ لِنَبِىٍ ّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُّقَتِلْ فِى سَبِیلِ اللَّهِ قَالَ هَلْ عَسَیْتُمْ إِن كُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِتَالُ أَلَّا تُقَتِلُواْ قَالُواْ وَ مَا لَنَا أَلَّا نُقَتِلَ فِى سَبِیلِ اللَّهِ وَ قَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِیَرِنَا وَ أَبْنَائنَا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْاْ إِلَّا قَلِیلًا مِّنْهُمْ وَ اللَّهُ عَلِیمُ بِالظَّلِمِینَ؛(1056) آیا مشاهده نكردى جمعى از بنى اسرائیل را بعد از موسى، كه به پیامبر خود گفتند: «زمامدار (و فرماندهى) براى ما انتخاب كن! تا (زیر فرمان او) در راه خدا پیكار كنیم. پیامبر آنها گفت: «شاید اگر دستور پیكار به شما داده شود، (سرپیچى كنید، و) در راه خدا، جهاد و پیكار نكنید!» گفتند: «چگونه ممكن است در راه خدا پیكار نكنیم، در حالى كه از خانه ها و فرزندانمان رانده شده ایم، (و شهرهاى ما به وسیله دشمن اشغال، و فرزندان ما اسیر شده اند)؟!» اما هنگامى كه دستور پیكار به آنها داده شد، جز عدّه كمى از آنان، همه سرپیچى كردند. و خداوند از ستمكاران، آگاه است.»