جهاد دفاعى در اسلام
«أَ لَا تُقَتِلُونَ قَوْمًا نَّكَثُواْ أَیْمَنَهُمْ وَ هَمُّواْ بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَ هُم بَدَءُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَ تَخْشَوْنَهُمْ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ؛(1053) آیا با گروهى كه پیمانهاى خود را شكستند، و تصمیم به اخراج پیامبر گرفتند، پیكار نمى كنید؟! در حالى كه آنها نخستین بار (پیكار با شما را) آغاز كردند آیا از آنها مى ترسید؟! با اینكه خداوند سزاوارتر است كه از او بترسید، اگر مؤمن هستید!»
مجوّز جهاد علیه ظلم
«أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقَتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُواْ وَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ؛ الَّذِینَ أُخْرِجُواْ مِن دِیَرِهِم بِغَیرِ حَقٍّ إِلَّا أَن یَقُولُواْ رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْ لَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَمِعُ وَ بِیَعٌ وَ صَلَوَتٌ وَ مَسَجِدُ یُذْكَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِیرًا وَ لَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِىٌّ عَزِیزٌ؛(1054) به كسانى كه جنگ بر آنان تحمیل گردیده، اجازه جهاد داده شده است چرا كه مورد ستم قرار گرفته اند و خدا بر یارى آنها تواناست. همانها كه از خانه و شهر خود، به ناحق رانده شدند، جز اینكه مى گفتند: «پروردگار ما، خداى یكتاست!» و اگر خداوند بعضى از مردم را بوسیله بعضى دیگر دفع نكند، دیرها و صومعه ها، و معابد یهود و نصارا، و مساجدى كه نام خدا در آن بسیار برده مى شود، ویران مى گردد! و خداوند كسانى را كه یارى او كنند (و از آیینش دفاع نمایند) یارى مى كند خداوند قوى و شكست ناپذیر است.»
اهمیّت اتّحاد در دفاع
«وَ الصَّافَّتِ صَفًّا؛ فَالزَّجِرَتِ زَجْرًا؛ فَالتَّلِیَتِ ذِكْرًا؛(1055) سوگند به (فرشتگان) صف كشیده (و منظّم). و به نهى كنندگان و (بازدارندگان). و تلاوت كنندگان پیاپى آیات الهى ...»