دستور دفاع
«وَ قَتِلُواْ فِى سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یُقَتِلُونَكُمْ وَ لَا تَعْتَدُواْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ؛(1051) و در راه خدا، با كسانى كه با شما مى جنگند، نبرد كنید! و از حدّ تجاوز نكنید، كه خدا تعدّى كنندگان را دوست نمى دارد!»
دفاع در مقابل تجاوز و اضلال
«سَتَجِدُونَ ءَاخَرِینَ یُرِیدُونَ أَن یَأْمَنُوكُمْ وَ یَأْمَنُواْ قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّواْ إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُواْ فِیهَا فَإِن لَّمْ یَعْتَزِلُوكُمْ وَ یُلْقُواْ إِلَیْكُمُ السَّلَمَ وَ یَكُفُّواْ أَیْدِیَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَ أُوْلَئكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَیهِمْ سُلْطَنًا مُّبِینًا؛(1052) بزودى جمعیّت دیگرى را مى یابید كه مى خواهند هم از ناحیه شما در امان باشند، و هم از ناحیه قوم خودشان (كه مشركند. لذا نزد شما ادّعاى ایمان مى كنند ولى) هر زمان آنان را به سوى فتنه (و بت پرستى) بازگردانند، با سر در آن فرو مى روند! اگر از درگیرى با شما كنار نرفتند و پیشنهاد صلح نكردند و دست از شما نكشیدند، آنها را هر جا یافتید اسیر كنید و (یا) به قتل برسانید! آنها كسانى هستند كه ما براى شما، تسلّط آشكارى نسبت به آنان قرار داده ایم.»
جهاد دفاعى در اسلام
«أَ لَا تُقَتِلُونَ قَوْمًا نَّكَثُواْ أَیْمَنَهُمْ وَ هَمُّواْ بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَ هُم بَدَءُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَ تَخْشَوْنَهُمْ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ؛(1053) آیا با گروهى كه پیمانهاى خود را شكستند، و تصمیم به اخراج پیامبر گرفتند، پیكار نمى كنید؟! در حالى كه آنها نخستین بار (پیكار با شما را) آغاز كردند آیا از آنها مى ترسید؟! با اینكه خداوند سزاوارتر است كه از او بترسید، اگر مؤمن هستید!»