خوردنى ها و یاد خدا
«فَكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَیْهِ إِن كُنتُم بَِایَتِهِ مُؤْمِنِینَ؛ وَ مَا لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ قَدْ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ عَلَیْكُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَیْهِ وَ إِنَّ كَثِیرًا لَّیُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهم بِغَیرِ عِلْمٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِینَ؛(1026) از (گوشت) آنچه نام خدا (هنگام سر بریدن) بر آن گفته شده، بخورید (و غیر از آن نخورید) اگر به آیات او ایمان دارید! چرا از چیزها [گوشتها ]یى كه نام خدا بر آنها برده شده نمى خورید؟! در حالى كه (خداوند) آنچه را بر شما حرام بوده، بیان كرده است! مگر اینكه ناچار باشید (كه در این صورت، خوردن از گوشت آن حیوانات جایز است.) و بسیارى از مردم، به خاطر هوى و هوس و بى دانشى، (دیگران را) گمراه مى سازند و پروردگارت، تجاوزكاران را بهتر مى شناسد.»
اصل حلّیت در خوردنى ها
«فَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَلًا طَیِّبًا وَ اشْكُرُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ إِن كُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ؛(1027) پس، از آنچه خدا روزیتان كرده است، حلال و پاكیزه بخورید و شكر نعمت خدا را بجا آورید اگر او را مى پرستید.»
استفاده از غذاى خوب، حقّ بنده مؤمن
«قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِى أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَ الطَّیِّبَتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِىَ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ فِى الْحَیَوةِ الدُّنْیَا خَالِصَةً یَوْمَ الْقِیَمَةِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الاَیَتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ؛(1028) بگو: «چه كسى زینتهاى الهى را كه براى بندگان خود آفریده، و روزیهاى پاكیزه را حرام كرده است؟!» بگو: «اینها در زندگى دنیا، براى كسانى است كه ایمان آورده اند (اگر چه دیگران نیز با آنها مشاركت دارند ولى) در قیامت، خالص (براى مؤمنان) خواهد بود.» این گونه آیات (خود) را براى كسانى كه آگاهند، شرح مى دهیم!»