نیكى كردن احمق
«قال علىّ بن الحسین(علیه السلام) : یا بنىّ ایّاك و مصاحبة الاحمق فانّه یرید ان ینفعك فیضرّك؛(1006) حضرت سجّاد(علیه السلام) به فرزندش امام باقر(علیه السلام) فرموده است: از رفاقت با احمق پرهیز كن چه او اراده میكند به نفع تو قدمى بردارد ولى بر اثر حمق و نافهمى مایه زیان و ضررت مى شود.»
زیاده روى در تحسین
«عن علىّ(علیه السلام) : اكبر الحمق الاغراق فی المدح و الذّمّ؛(1007) على(علیه السلام) فرموده است: بزرگترین مراتب حماقت، زیاده روى در تحسین و توبیخ است.»
بیمارىِ مزاحم
«عن الصّادق(علیه السلام) : الاخوان ثلاثة: فواحد كالغذاء الّذى یحتاج الیه كلّ وقت فهو العاقل و الثّانى فی معنى الدّاء و هو الاحمق و الثّالث فی معنى الدّواء فهو اللّبیب؛(1008) امام صادق(علیه السلام) فرموده: رفقاى صمیمى كه همانند برادر به آدمى وابسته و نزدیك هستند سه قسمند: اول، كسى است كه مانند غذا از لوازم ضرورى زندگى بحساب مى آید و در همه حالات، آدمى به وى نیاز دارد او رفیق عاقل است. دوّم، كسى است كه وجود او براى انسان بمنزله یك بیمارى مزاحم و رنج آور است و او رفیق احمق است. سوّم، رفیقى است كه وجود نافعش بمنزله داروى شفابخش و ضدّ بیمارى است و او رفیق لبیب یعنى روشنفكر بسیار عاقل است.»