خدا از حقّ النّاس نمى گذرد
«قَالَ على(علیه السلام) : الظُّلْمُ ثَلَاثَةٌ ظُلْمٌ لَا یَغْفِرُهُ اللَّهُ وَ ظُلْمٌ یَغْفِرُهُ اللَّهُ وَ ظُلْمٌ لَا یَدَعُهُ اللَّهُ فَأَمَّا الظُّلْمُ الَّذِی لَا یَغْفِرُهُ اللَّهُ فَالشِّرْكُ بِاللَّهِ وَ أَمَّا الظُّلْمُ الَّذِی یَغْفِرُهُ اللَّهُ فَظُلْمُ الرَّجُلِ نَفْسَهُ فِیمَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ وَ أَمَّا الظُّلْمُ الَّذِی لَا یَدَعُهُ اللَّهُ فَالْمُدَایَنَةُ بَیْنَ الْعِبَاد؛(967) امام على(علیه السلام) فرمود: ظلم سه گونه است: یكى آن كه قابل آمرزش نیست، دیگر آن كه قابل آمرزش است، و سوم آن كه خدا از آن نگذرد؛ نخست شرك به خدا است، دوم ظلم به نفس یعنى گناهى كه بین تو و خدا باشد، سوم حق الناس.»
غیبت نوعى حقّ النّاس است
«قال رسول اللّه(صلى الله علیه و آله): إیّاكم و الغیبة، فإنّ الغیبة أشدّ من الزّنا، إنّ الرّجل یزنى و یتوب فیتوب اللّه علیه، و إنّ صاحب الغیبة لا یغفر له حتّى یغفر له صاحبه؛(968) رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: بپرهیزید از غیبت نمودن، زیرا غیبت گناهش شدیدتر از زنا است، همانا مرد زنا میكند و از آن توبه مینماید و خدا توبه او را مى پذیرد، ولى غیبت كننده بخشیده نشود تا آن كس كه غیبت او شده، از او بگذرد.»
تاجر فاجر است!
«التّاجر فاجر، و الفاجر فی النّار، إلّا من أخذ الحقّ و أعطى الحقّ؛(969) تاجر (و هر كاسبكار و معامله گرى) فاجر است و جاى فاجر در آتش است، مگر كسى كه به حق بگیرد و به حق بدهد.»