قرائت سوره مباركه جن
«قال صادق(علیه السلام) : من اكثر قراءة قل اوحى لم یصبه فى الحیاة الدنیا شى ء من اعین الجن و لا نفثهم و لا سحرهم، و لا كیدهم، و كان مع محمد(صلى الله علیه و آله) فیقول یا رب لا ارید منه بدلا و لا ابغى عنه حولا؛(915) امام صادق(علیه السلام) فرمود: هر كس بسیار سوره مباركه جن را بخواند هرگز در زندگىِ دنیا چشم زخم جن و جادو و سحر و مكر آنها به او نمى رسد، و با محمد(صلى الله علیه و آله) همراه خواهد بود، و مى گوید: پروردگارا! من كسى را به جاىِ او نمى خواهم و هرگز از او به دیگرى متمایل نمى شوم.»
سبقت از قضا و قدر
محال و ممتنع نیست كه خدایتعالى براىِ یك نوع از مصلحت، عادت را جارى بر صحّتِ چشم زخم كرده باشد و بر همین مبنا هم تمامِ مفسّرین اتّفاق نموده و عقلا هم تجویز نموده اند و مانعى هم از آن نیست و در خبر آمده است كه اسماء بنت عمیس همسرِ جناب جعفر طیّار و مادر عبداللَّه، شوهرِ حضرت زینب و (مادر محمّد بن ابى بكر) عرض كرد: «یا رسول اللَّه! به فرزندانِ جعفر، اثرِ چشم زود اثر مى كند. [- فرزندانِ جعفر بن ابى طالب سپید اندام بودند -] آیا اجازه مى فرمایید كه آن ها را از چشمِ بد تعویذ كنم؟» پیامبر(صلى الله علیه و آله) فرمودند: «آرى!» و جبرئیل این رقیه (تعویذ) را براى پیامبر(صلى الله علیه و آله) آورد: «بسم اللَّه ارقیك من كل عین حاسد الله یشفیك» پس حضرت فرمودند: «نعم فلو كان شى یسبق القدر یسبقه العین؛ اگر از قضاء و قدر چیزى سبقت مى گرفت، هر آینه چشم بود.»(916)