امكانِ گناه در اجنّه
«قال باقر(علیه السلام) : خَلَقَ الملائكَة مِن نورِ، و خَلَقَ الجانَّ مِنْ نارِ و خَلَقَ البَهَائِمَ مِنْ مَاءٍ وَ خَلَقَ آدمَ مِن طینِ فَجَعَلَ الطَّاعَةَ فى الْمَلائِكَةِ وَ الْبَهَائِم وَ جَعَلَ المَعْصِیَة فِى الإنس وَ الْجِن؛(860) امام باقر(علیه السلام) فرموده اند: خداوند ملائكه را از نور خلق نموده و اجنّه را از آتش و حیوانات را از آب و آدم را از خاك، پس طاعت را در ملائكه قرار داده و گناه كردن را در انس و جن.»
توسّل به حضرت على(علیه السلام)
سیّد بن طاووس وقتى كه با خانواده خود در نجف زندگى مى كرد، روزى اهلِ خانه ایشان هراسان به نزدِ سیّد آمده و گفتند: آقا! در رختكنِ حمّام، كسى حصیرهاىِ آنجا را جمع مى كند و دوباره باز مى نماید، امّا كسى را نمى بینیم. سیّد به محلِّ رختكنِ حمّام رفته و فرمود: سلام علیكم. در حالیكه ما كسى را نمى دیدیم، پس از آن خطاب به اجنّه فرمودند: «همانا از كارهاىِ نارواىِ شما باخبر شده ام و این كارِ شما باعثِ ترسِ خانواده ام شده، در حالیكه ما از اولادِ امیرالمؤمنین(علیه السلام) هستیم و الآن نیز در جوارِ آن حضرت میهمانیم. از شما مى خواهم حالِ ما را مكدَّر نكنید. چرا كه همسایه شما هستیم، در غیر این صورت شكایت شما را به سوى آن حضرت مى برم.» بعداز گفتگوىِ سیّد، دیگر آزارى از ایشان دیده نشد.(861)