دین جنّیان
«عَنْ سَعْدٍ الْإِسْكَافِ قَالَ أَتَیْتُ أَبَا جَعْفَرٍ(علیه السلام) فِى بَعْضِ مَا أَتَیْتُهُ فَجَعَلَ یَقُولُ لَا تَعْجَلْ حَتَّى حَمِیَتِ الشَّمْسُ عَلَیَّ وَ جَعَلْتُ أَتَتَبَّعُ الْأَفْیَاءَ فَمَا لَبِثَ أَنْ خَرَجَ عَلَیَّ قَوْمٌ كَأَنَّهُمُ الْجَرَادُ الصُّفْرُ عَلَیْهِمُ الْبُتُوتُ قَدِ انْتَهَكَتْهُمُ الْعِبَادَةُ قَالَ فَوَ اللَّهِ لَأَنْسَانِى مَا كُنْتُ فِیهِ مِنْ حُسْنِ هَیْئَةِ الْقَوْمِ فَلَمَّا دَخَلْتُ عَلَیْهِ قَالَ لِى أَرَانِى قَدْ شَقَقْتُ عَلَیْكَ قُلْتُ أَجَلْ وَ اللَّهِ لَقَدْ أَنْسَانِى مَا كُنْتُ فِیهِ قَوْمٌ مَرُّوا بِى لَمْ أَرَ قَوْماً أَحْسَنَ هَیْئَةً مِنْهُمْ فِى زِیِّ رَجُلٍ وَاحِدٍ كَأَنَّ أَلْوَانَهُمُ الْجَرَادُ الصُّفْرُ قَدِ انْتَهَكَتْهُمُ الْعِبَادَةُ فَقَالَ یَا سَعْدُ رَأَیْتَهُمْ قُلْتُ نَعَمْ قَالَ أُولَئِكَ إِخْوَانُكَ مِنَ الْجِنِّ قَالَ فَقُلْتُ یَأْتُونَكَ قَالَ نَعَمْ یَأْتُونَّا یَسْأَلُونَّا عَنْ مَعَالِمِ دِینِهِمْ وَ حَلَالِهِمْ وَ حَرَامِهِمْ؛(850) سعد اسكاف مى گوید: براى برخى از كارهایَم به نزدِ حضرت باقر(علیه السلام) رفتم كه به من فرمودند: شتاب مكن! صبر كردم چنان كه آفتاب مرا سوزاند و من دنبال سایه مى گشتم. مدّتى كه گذشت مردمى بر من گذشتند كه گویا ملخهاىِ زرد هستند. پوستین در بر داشتند و عبادت لاغرشان كرده بود. او گوید: به خدا سوگند هیأتِ نیكوىِ آن مردم، مرا از خود غافل كرد. چون به نزدِ حضرت رفتم به من فرمود: مى بینم كه تو را به سختى انداخته ام. من عرض كردم: آرى به خدا سوگند! ولى آنچه دیدم مرا از خودم غافل كرد. مردمى بر من گذشتند كه نیكو هیأت تر از آنان ندیده بودم. همه به یك شكل و رنگهاشان چون ملخ زرد كه عبادت لاغرشان ساخته است. حضرت فرمود: اى سعد! آنان را دیدى؟ عرض كردم: بله! فرمودند: آنان برادرانِ تو از جنّیان بودند. من عرض كردم: آنان به نزد شما مى آیند؟ فرمود: بله! به نزدِ ما مى آیند و از نشانه هاىِ دینشان و حلال و حرامشان مى پرسند.»
برادران جنّى
«عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ كُنَّا بِبَابِهِ فَخَرَجَ عَلَیْنَا قَوْمٌ أَشْبَاهُ الزُّطِّ عَلَیْهِمْ أُزُرٌ وَ أَكْسِیَةٌ فَسَأَلْنَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) عَنْهُمْ فَقَالَ هَؤُلَاءِ إِخْوَانُكُمْ مِنَ الْجِنِّ؛(851) ابن جبل مى گوید: ما بر درِ منزلِ امام صادق(علیه السلام) بودیم كه مردمى همچون سودانیان كه تن پوشى در بر داشتند بر ما گذشتند. آن گاه كه از حضرت صادق(علیه السلام) درباره آنان پرسیدم، فرمودند: اینان برادرانتان از جنّیان هستند.»
آمیزش جنّیان
«عَنْ أَبِى الْحَسَنِ مُوسَى(علیه السلام) عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ(علیه السلام) قَالَ إِنَّ فِیمَا أَوْصَى بِهِ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله) عَلِیّاً(علیه السلام) قَالَ یَا عَلِیُّ لَا تُجَامِعْ أَهْلَكَ فِی أَوَّلِ لَیْلَةٍ مِنَ الْهِلَالِ وَ لَا فِی لَیْلَةِ النِّصْفِ وَ لَا فِی آخِرِ لَیْلَةٍ فَإِنَّهُ یُتَخَوَّفُ عَلَى وَلَدِ مَنْ یَفْعَلُ ذَلِكَ الْخَبَلُ فَقَالَ عَلِیٌّ(علیه السلام) وَ لِمَ ذَاكَ یَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ إِنَّ الْجِنَّ یُكْثِرُونَ غِشْیَانَ نِسَائِهِمْ فِی أَوَّلِ لَیْلَةٍ مِنَ الْهِلَالِ وَ لَیْلَةِ النِّصْفِ وَ فِى آخِرِ لَیْلَةٍ أَ مَا رَأَیْتَ الْمَجْنُونَ یُصْرَعُ فِى أَوَّلِ الشَّهْرِ وَ فِى آخِرِهِ وَ فِى وَسَطِهِ؛(852) در بخشى از وصیّتهاىِ حضرت رسولِ اكرم(صلى الله علیه و آله) به امیرالمؤمنین(علیه السلام) آمده است: یا على! در شبِ اوّل، وسط و آخرِ ماه آمیزش مكن! همانا جنّیان در این سه شب به نزدِ زنانِ خویش براى مقاربت مى روند، آیا نمى بینى كه مبتلایان به مرض صرع و جنون در این سه شب به این امراض گرفتار شده اند.»