مرگ در اجنّه
«وَ یَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمِیعًا یَمَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الْانسِ وَ قَالَ أَوْلِیَاؤُهُم مِّنَ الْانسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَ بَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِى أَجَّلْتَ لَنَا قَالَ النَّارُ مَثْوَئكُمْ خَلِدِینَ فِیهَا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّ رَبَّكَ حَكِیمٌ عَلِیمٌ؛(846) در آن روز كه (خدا) همه آنها را جمع و محشور میسازد، (مى گوید:) اى جمعیّت شیاطین و جن! شما افراد زیادى از انسانها را گمراه ساختید! دوستان و پیروان آنها از میان انسانها مى گویند: «پروردگارا! هر یك از ما دو گروه [پیشوایان و پیروان گمراه ]از دیگرى استفاده كردیم (ما به لذّات هوس آلود و زودگذر رسیدیم و آنها بر ما حكومت كردند) و به اجلى كه براى ما مقرّر داشته بودى رسیدیم.» (خداوند) مى گوید: «آتش جایگاه شماست جاودانه در آن خواهید ماند، مگر آنچه خدا بخواهد» پروردگار تو حكیم و داناست.»
استعاذه به اجنّه نوعى شرك و دروغ
«وَ أَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن تَقُولَ الْانسُ وَ الْجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا؛ وَ أَنَّهُ كاَنَ رِجَالٌ مِّنَ الْانسِ یَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِّنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقًا؛(847) و اینكه ما گمان مى كردیم كه انس و جنّ هرگز بر خدا دروغ نمى بندند! اینكه مردانى از بشر به مردانى از جنّ پناه مى بردند، و آنها سبب افزایش گمراهى و طغیانشان مى شدند!»
تضعیف قدرت اجنّه پس از بعثت
«وَ أَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاءَ فَوَجَدْنَهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِیدًا وَ شُهُبًا؛ وَ أَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنهَا مَقَعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَن یَسْتَمِعِ الاَنَ یَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَّصَدًا؛ وَ أَنَّا لَا نَدْرِى أَ شَرٌّ أُرِیدَ بِمَن فِى الْأَرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا؛(848) و اینكه ما آسمان را جستجو كردیم و همه را پر از محافظان قوىّ و تیرهاى شهاب یافتیم! و اینكه ما پیش از این به استراق سمع در آسمانها مى نشستیم امّا اكنون هر كس بخواهد استراق سمع كند، شهابى را در كمین خود مى یابد! و اینكه (با این اوضاع) ما نمى دانیم آیا اراده شرّى درباره اهل زمین شده یا پروردگارشان خواسته است آنان را هدایت كند؟!»