فهرست کتاب


گنجینه معارف 3 (110 موضوع)

محمد رحمتی شهرضا

اتمام حجّت بر جن همچون انسان

«یَمَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْانسِ أَ لَمْ یَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْكُمْ ءَایَتِى وَ یُنذِرُونَكُمْ لِقَاءَ یَوْمِكُمْ هَذَا قَالُواْ شَهِدْنَا عَلَى أَنفُسِنَا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیَوةُ الدُّنْیَا وَ شَهِدُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كاَنُواْ كَفِرِینَ؛ ذَلِكَ أَن لَّمْ یَكُن رَّبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَ أَهْلُهَا غَفِلُونَ؛(845) (در آن روز به آنها مى گوید:) اى گروه جنّ و انس! آیا رسولانى از شما به سوى شما نیامدند كه آیات مرا برایتان بازگو مى كردند، و شما را از ملاقات چنین روزى بیم مى دادند؟! آنها مى گویند: «بر ضدّ خودمان گواهى مى دهیم (آرى،) ما بد كردیم)» و زندگى (پر زرق و برق) دنیا آنها را فریب داد و به زیان خود گواهى مى دهند كه كافر بودند! این بخاطر آن است كه پروردگارت هیچ گاه (مردم) شهرها و آبادیها را بخاطر ستمهایشان در حال غفلت و بى خبرى هلاك نمى كند. (بلكه قبلًا رسولانى براى آنها مى فرستد).»

مرگ در اجنّه

«وَ یَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمِیعًا یَمَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الْانسِ وَ قَالَ أَوْلِیَاؤُهُم مِّنَ الْانسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَ بَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِى أَجَّلْتَ لَنَا قَالَ النَّارُ مَثْوَئكُمْ خَلِدِینَ فِیهَا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّ رَبَّكَ حَكِیمٌ عَلِیمٌ؛(846) در آن روز كه (خدا) همه آنها را جمع و محشور میسازد، (مى گوید:) اى جمعیّت شیاطین و جن! شما افراد زیادى از انسانها را گمراه ساختید! دوستان و پیروان آنها از میان انسانها مى گویند: «پروردگارا! هر یك از ما دو گروه [پیشوایان و پیروان گمراه ]از دیگرى استفاده كردیم (ما به لذّات هوس آلود و زودگذر رسیدیم و آنها بر ما حكومت كردند) و به اجلى كه براى ما مقرّر داشته بودى رسیدیم.» (خداوند) مى گوید: «آتش جایگاه شماست جاودانه در آن خواهید ماند، مگر آنچه خدا بخواهد» پروردگار تو حكیم و داناست.»

استعاذه به اجنّه نوعى شرك و دروغ

«وَ أَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن تَقُولَ الْانسُ وَ الْجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا؛ وَ أَنَّهُ كاَنَ رِجَالٌ مِّنَ الْانسِ یَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِّنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقًا؛(847) و اینكه ما گمان مى كردیم كه انس و جنّ هرگز بر خدا دروغ نمى بندند! اینكه مردانى از بشر به مردانى از جنّ پناه مى بردند، و آنها سبب افزایش گمراهى و طغیانشان مى شدند!»