همه حمد و ستایشها مخصوص خداست
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَلَمِینَ؛(812) ستایش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانیان است.»
ستایش مؤمنان
«إِنَّمَا یُؤْمِنُ بَِایَتِنَا الَّذِینَ إِذَا ذُكِّرُواْ بِهَا خَرُّواْ سُجَّدًا وَ سَبَّحُواْ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ هُمْ لَا یَسْتَكْبِرُونَ؛ تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَ طَمَعًا وَ مِمَّا رَزَقْنَهُمْ یُنفِقُونَ؛(813) تنها كسانى كه به آیات ما ایمان مى آورند كه هر وقت این آیات به آنان یادآورى شود به سجده مى افتند و تسبیح و حمد پروردگارشان را بجا مى آورند، و تكبّر نمى كنند. پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور مى شود (و بپا مى خیزند و رو به درگاه خدا مى آورند) و پروردگار خود را با بیم و امید مى خوانند، و از آنچه به آنان روزى داده ایم انفاق مى كنند!»
حمد مخصوص خدا
«قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سَلَمٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِینَ اصْطَفَى اللَّهُ خَیرٌ أَمَّا یُشْرِكُونَ؛(814) بگو: «حمد مخصوص خداست و سلام بر بندگان برگزیده اش!» آیا خداوند بهتر است یا بتهایى كه همتاى او قرار مى دهند؟!»