تقوا و توفیق
«إِذْ جَعَلَ الَّذِینَ كَفَرُواْ فِى قُلُوبِهِمُ الحَْمِیَّةَ حَمِیَّةَ الجَهِلِیَّةِ فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِینَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَ أَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَى وَ كاَنُواْ أَحَقَّ بِهَا وَ أَهْلَهَا وَ كاَنَ اللَّهُ بِكُلِّ شَىْ ءٍ عَلِیمًا؛(769) (به خاطر بیاورید) هنگامى را كه كافران در دلهاى خود خشم و نخوت جاهلیّت داشتند و (در مقابل،) خداوند آرامش و سكینه خود را بر فرستاده خویش و مؤمنان نازل فرمود و آنها را به حقیقت تقوا ملزم ساخت، و آنان از هر كس شایسته تر و اهل آن بودند و خداوند به همه چیز دانا است.»