تنبیه همسر حضرت ایوب(علیه السلام)
«وَ خُذْ بِیَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَ لَا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْنَهُ صَابِرًا نِّعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ؛(747) (و به او گفتیم:) بسته اى از ساقه هاى گندم (یا مانند آن) را برگیر و با آن (همسرت را) بزن و سوگند خود را مشكن! ما او را شكیبا یافتیم چه بنده خوبى كه بسیار بازگشت كننده (به سوى خدا) بود!»
عوامل تنبیه
«وَ إِذَا رَأَیْتَ الَّذِینَ یَخُوضُونَ فِى ءَایَتِنَا فَأَعْرِضْ عَنهُمْ حَتَّى یَخُوضُواْ فِى حَدِیثٍ غَیرِهِ وَ إِمَّا یُنسِیَنَّكَ الشَّیْطَنُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَى مَعَ الْقَوْمِ الظَّلِمِینَ؛(748) هر گاه كسانى را دیدى كه آیات ما را استهزا مى كنند، از آنها روى بگردان تا به سخن دیگرى بپردازند! و اگر شیطان از یاد تو ببرد، هرگز پس از یاد آمدن با این جمعیّت ستمگر منشین!»
كیفر تنبیهى خدا
«وَ لَقَدْ أَخَذْنَهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكاَنُواْ لِرَبِّهِمْ وَ مَا یَتَضَرَّعُونَ؛ حَتَّى إِذَا فَتَحْنَا عَلَیهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِیدٍ إِذَا هُمْ فِیهِ مُبْلِسُونَ؛(749) ما آنها را به عذاب و بلا گرفتار ساختیم (تا بیدار شوند)، امّا آنان نه در برابر پروردگارشان تواضع كردند، و نه به درگاهش تضرّع مى كنند! (این وضع هم چنان ادامه مى یابد) تا زمانى كه درى از عذاب شدید به روى آنان بگشاییم، (و چنان گرفتار مى شوند كه) ناگهان بكلّى مأیوس گردند.»