تربیت مردم از اهداف و خدمات انبیاء
«رَبَّنَا وَ ابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولًا مِّنهُمْ یَتْلُواْ عَلَیهِمْ ءَایَتِكَ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْكِتَبَ وَ الحِْكْمَةَ وَ یُزَكِّیهِمْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِیزُ الحَكِیمُ؛(694) پروردگارا! در میان آنها پیامبرى از خودشان برانگیز، تا آیات تو را بر آنان بخواند، و آنها را كتاب و حكمت بیاموزد، و پاكیزه كند زیرا تو توانا و حكیمى (و بر این كار، قادرى)!»
انذار و بشارت دو ركن مهم در تربیت
«أَ كاَنَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَیْنَا إِلَى رَجُلٍ مِّنهُمْ أَنْ أَنذِرِ النَّاسَ وَ بَشِّرِ الَّذِینَ ءَامَنُواْ أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبِّهِمْ قَالَ الْكَفِرُونَ إِنَّ هَذَا لَسَحِرٌ مُّبِینٌ؛(695) آیا براى مردم، موجب شگفتى بود كه به مردى از آنها وحى فرستادیم كه مردم را (از عواقب كفر و گناه) بترسان، و به كسانى كه ایمان آورده اند بشارت ده كه براى آنها، سابقه نیك (و پاداشهاى مسلّم) نزد پروردگارشان است؟! (امّا) كافران گفتند: «این مرد، ساحر آشكارى است!»
اهمیّت تربیت فرزند
«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ قُواْ أَنفُسَكُمْ وَ أَهْلِیكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الحِجَارَةُ عَلَیهَا مَلَئكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَّا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَ یَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ؛(696) اى كسانى كه ایمان آورده اید خود و خانواده خویش را از آتشى كه هیزم آن انسانها و سنگهاست نگه دارید آتشى كه فرشتگانى بر آن گمارده شده كه خشن و سختگیرند و هرگز فرمان خدا را مخالفت نمى كنند و آنچه را فرمان داده شده اند (به طور كامل) اجرا مى نمایند!»