بهترین انفاق
«قَالَ(علیه السلام) مَا تَصَدَّقَ مُؤْمِنٌ بِصَدَقَةٍ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ مِنْ مَوْعِظَةٍ یَعِظُ بِهَا قَوْماً یَتَفَرَّقُونَ وَ قَدْ نَفَعَهُمُ اللَّهُ بِهَا وَ هِیَ أَفْضَلُ مِنْ عِبَادَةِ سَنَة؛(644) حضرت فرموده است كه بهترین انفاق مؤمن در پیشگاه پروردگار پندیست كه بدان پند مردم پراكنده و گمراه را اندرز میدهد و خدا هم مسلّم به آن پند ایشان را نفع میدهد و این موعظه بالاتر از عبادت و بندگى یك سال است.»
ثواب اخروى پند و اندرز
«رُوِیَ أَنَّهُ یُؤْتَى بِالرَّجُلِ فَیُوضَعُ عَمَلُهُ فِى الْمِیزَانِ ثُمَّ یُؤْتَى بِشَیْ ءٍ مِثْلُ الْغَمَامِ فَیُوضَعُ فِیهِ ثُمَّ یُقَالُ أَ تَدْرِی مَا هَذَا فَیَقُولُ لَا فَیُقَالُ هَذَا الْعِلْمُ الَّذِی عَلَّمْتَهُ النَّاسَ فَعَمِلُوا بِهِ مِنْ بَعْدِك؛(645) روایت شده كه مردى را روز قیامت بیاورند، سپس كردارش را در میزان بگذارند، پس از آن چیزى مانند ابر بیاورند و در آن میزان بگذارند، بعد به او گویند میدانى این كه مانند ابر است چیست؟ میگوید: نه! گویند: این همان علم و دانشى است كه به مردم آموختى و پس از مُردنِ تو به آن علم عمل كردند.»
سعادت دنیایى
«قَالَ النَّبِیُّ(صلى الله علیه و آله) الدُّنْیَا مَلْعُونَةٌ وَ مَلْعُونٌ مَنْ فِیهَا إِلَّا عَالِماً أَوْ مُتَعَلِّماً أَوْ ذَاكِراً اللَّهَ تَعَالَى؛ نبى اكرم(صلى الله علیه و آله) فرمود: دنیا ملعون و نفرین شده است و هر كس كه در این دنیاست نفرین شده مگر دانشمند و دانش جو یا آنان كه به یاد خدایند.»