اهمیّت و ارزش پند و اندرز
«رُوِیَ أَنَّهُ ذُكِرَ عِنْدَ النَّبِیِّ(صلى الله علیه و آله) رَجُلَانِ كَانَ أَحَدُهُمَا یُصَلِّی الْمَكْتُوبَةَ وَ یَجْلِسُ فَیُعَلِّمُ النَّاسَ الْخَیْرَ وَ كَانَ الآْخَرُ یَصُومُ النَّهَارَ وَ یَقُومُ اللَّیْلَ فَقَالَ(صلى الله علیه و آله) فَضْلُ الْأَوَّلِ عَلَى الثَّانِى كَفَضْلِى عَلَى الْأَنَامِ وَ قَدْ أَثْنَى اللَّهُ تَعَالَى عَلَى إِسْمَاعِیلَ بِقَوْلِهِ إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ كانَ رَسُولًا نَبِیًّا. وَ كانَ یَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ وَ كانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِیًّا؛(643) روایت شده كه در محضر نبى اكرم(صلى الله علیه و آله) از دو مردى كه یكى از آنان نماز واجبش را بجا مى آورد سپس مى نشیند خوبى و نیكى را به مردم آموزد اما مرد دیگر روزها را روزه دار است و شبها شب زنده دار فرمود: برترى اولى بر دومى مانند برترى من است بر مردم و خداى تعالى ستایش كرده است اسماعیل را به فرمایش خود كه میفرماید: «إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ كانَ رَسُولًا نَبِیًّا وَ كانَ یَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ وَ كانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِیًّا»؛ همانا اسماعیل در وعده خویش ثابت و استوار بود او هم رسول و هم نبى بود، كسانش را فرمان نماز و زكات میداد و در پیشگاه پروردگارش پسندیده بود.»
بهترین انفاق
«قَالَ(علیه السلام) مَا تَصَدَّقَ مُؤْمِنٌ بِصَدَقَةٍ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ مِنْ مَوْعِظَةٍ یَعِظُ بِهَا قَوْماً یَتَفَرَّقُونَ وَ قَدْ نَفَعَهُمُ اللَّهُ بِهَا وَ هِیَ أَفْضَلُ مِنْ عِبَادَةِ سَنَة؛(644) حضرت فرموده است كه بهترین انفاق مؤمن در پیشگاه پروردگار پندیست كه بدان پند مردم پراكنده و گمراه را اندرز میدهد و خدا هم مسلّم به آن پند ایشان را نفع میدهد و این موعظه بالاتر از عبادت و بندگى یك سال است.»
ثواب اخروى پند و اندرز
«رُوِیَ أَنَّهُ یُؤْتَى بِالرَّجُلِ فَیُوضَعُ عَمَلُهُ فِى الْمِیزَانِ ثُمَّ یُؤْتَى بِشَیْ ءٍ مِثْلُ الْغَمَامِ فَیُوضَعُ فِیهِ ثُمَّ یُقَالُ أَ تَدْرِی مَا هَذَا فَیَقُولُ لَا فَیُقَالُ هَذَا الْعِلْمُ الَّذِی عَلَّمْتَهُ النَّاسَ فَعَمِلُوا بِهِ مِنْ بَعْدِك؛(645) روایت شده كه مردى را روز قیامت بیاورند، سپس كردارش را در میزان بگذارند، پس از آن چیزى مانند ابر بیاورند و در آن میزان بگذارند، بعد به او گویند میدانى این كه مانند ابر است چیست؟ میگوید: نه! گویند: این همان علم و دانشى است كه به مردم آموختى و پس از مُردنِ تو به آن علم عمل كردند.»