كافران و موعظه
«وَ إِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّقُواْ مَا بَینَ أَیْدِیكُمْ وَ مَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ؛ وَ مَا تَأْتِیهِم مِّنْ ءَایَةٍ مِّنْ ءَایَتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كاَنُواْ عَنهَا مُعْرِضِینَ؛ وَ إِذَا قِیلَ لَهُمْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِینَ كَفَرُواْ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ أَ نُطْعِمُ مَن لَّوْ یَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِى ضَلَلٍ مُّبِینٍ؛(635) و هر گاه به آنها گفته شود: «از آنچه پیش رو و پشت سر شماست [از عذابهاى الهى ]بترسید تا مشمول رحمت الهى شوید!» (اعتنا نمى كنند). و هیچ آیه اى از آیات پروردگارشان براى آنها نمى آید مگر اینكه از آن روى گردان مى شوند. و هنگامى كه به آنان گفته شود: «از آنچه خدا به شما روزى كرده انفاق كنید!»، كافران به مؤمنان مى گویند: «آیا ما كسى را اطعام كنیم كه اگر خدا مى خواست او را اطعام مى كرد؟! (پس خدا خواسته است او گرسنه باشد)، شما فقط در گمراهى آشكارید!»
موعظه با تاریخ
«قُلْ سِیرُواْ فِى الْأَرْضِ فَانظُرُواْ كَیْفَ كاَنَ عَقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلُ كاَنَ أَكْثَرُهُم مُّشْرِكِینَ؛(636) بگو: «در زمین سیر كنید و بنگرید عاقبت كسانى كه قبل از شما بودند چگونه بود؟ بیشتر آنها مشرك بودند!»
عذاب و عقاب دنیا موعظه است
«وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِینَ اعْتَدَوْاْ مِنكُمْ فِى السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَسِئِینَ؛ فَجَعَلْنَهَا نَكَلًا لِّمَا بَینَ یَدَیهَا وَ مَا خَلْفَهَا وَ مَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِینَ؛(637) به طور قطع از حال كسانى از شما، كه در روز شنبه نافرمانى و گناه كردند، آگاه شده اید! ما به آنها گفتیم: «به صورت بوزینه هایى طردشده درآیید! ما این كیفر را درس عبرتى براى مردم آن زمان و نسلهاى بعد از آنان، و پند و اندرزى براى پرهیزكاران قرار دادیم.»