موعظه بى فایده
«إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَیْهِمْ ءَ أَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ؛ خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَ عَلَى سَمْعِهِمْ وَ عَلَى أَبْصَرِهِمْ غِشَوَةٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ؛(631) كسانى كه كافر شدند، براى آنان تفاوت نمى كند كه آنان را (از عذاب الهى) بترسانى یا نترسانى ایمان نخواهند آورد. خدا بر دلها و گوشهاى آنان مهر نهاده و بر چشمهایشان پرده اى افكنده شده و عذاب بزرگى در انتظار آنهاست.»
آثار موعظه
«وَ قَفَّیْنَا عَلَى ءَاثَرِهِم بِعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَینَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَئةِ وَ ءَاتَیْنَهُ الْانجِیلَ فِیهِ هُدًى وَ نُورٌ وَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَینَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَئةِ وَ هُدًى وَ مَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِینَ؛(632) و بدنبال آنها [پیامبران پیشین ]عیسى بن مریم را فرستادیم در حالى كه كتاب تورات را كه پیش از او فرستاده شده بود تصدیق داشت و انجیل را به او دادیم كه در آن، هدایت و نور بود و (این كتاب آسمانى نیز) تورات را، كه قبل از آن بود، تصدیق مى كرد و هدایت و موعظه اى براى پرهیزگاران بود.»
قرآن موعظه اى براى تمام بشر
«یَأَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَ شِفَاءٌ لِّمَا فِى الصُّدُورِ وَ هُدًى وَ رَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ؛ قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْیَفْرَحُواْ هُوَ خَیرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ؛(633) اى مردم! اندرزى از سوى پروردگارتان براى شما آمده است و درمانى براى آنچه در سینه هاست (درمانى براى دلهاى شما) و هدایت و رحمتى است براى مؤمنان! بگو: «به فضل و رحمت خدا باید خوشحال شوند كه این، از تمام آنچه گردآورى كرده اند، بهتر است!»