پشیمانى تندخو
«قال علىّ(علیه السلام) : الحدّة ضرب من الجنون لانّ صاحبها یندم فان لم یندم فجنونه مستحكم؛(614) على(علیه السلام) فرموده است: خشونت و تندخوئى خود نوعى از دیوانگى است، زیرا تندخو پس از تسكین خاطر و بخود آمدن پشیمان مى شود. اگر كسى پس از تندى و برانگیختگى پشیمان نشد جنونش ثابت و پا بر جا است.»
پشیمانى تنبل
«قال علىّ(علیه السلام) : من اطاع التّوانى احاطت به النّدامة؛(615) على(علیه السلام) فرموده است: كسى كه از تنبلى و مسامحه كارى اطاعت نماید، سرانجام در محاصره ندامت و پشیمانى قرار خواهد گرفت.»
مال حلال
«الإمام السّجّاد(علیه السلام) : أمّا حقّ مالك، فأن لا تأخذه إلّا من حلّه، و لا تنفقه إلّا فى وجهه ... و لا تبخل فتبوء بالحسرة و النّدامة، مع التّبعة، و لا قوّة إلّا باللَّه؛(616) امام سجّاد(علیه السلام) : حقّ مالِ تو این است كه آن را جز از راه حلال به دست نیاورى، و جز در آن راه كه باید خرج نكنى ... و در آن بخل نورزى كه گرفتار حسرت و پشیمانى خواهى شد، و تاوان آن را پس خواهى داد؛ و توانایى (و توفیق) جز از خدا نیست.»