پشیمانى بى سود
«وَ یَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَلَیْتَنِى اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا؛ یَوَیْلَتَى لَیْتَنِى لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا؛(612) و (به خاطر آور) روزى را كه ستمكار دست خود را (از شدّت حسرت) به دندان مى گزد و مى گوید: «اى كاش با رسول (خدا) راهى برگزیده بودم! اى واى بر من، كاش فلان (شخص گمراه) را دوست خود انتخاب نكرده بودم!»