حقّ پدر بر فرزند
«عَنِ الْكَاظِمِ(علیه السلام) قَالَ سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله) مَا حَقُّ الْوَالِدِ عَلَى الْوَلَدِ؟ قَالَ لَا یُسَمِّیهِ بِاسْمِهِ وَ لَا یَمْشِى بَیْنَ یَدَیْهِ وَ لَا یَجْلِسُ قَبْلَهُ وَ لَا یَسْتَسِبُّ لَه؛(562) از رسول خدا(صلى الله علیه و آله) سؤال شد حقّ پدر بر فرزند چیست؟ فرمود: او را به نامش نام نبرد و مقابل او حركت نكند و جلوتر از او ننشیند، و او را فحش ندهد.»
راحتىِ مرگ
«قَالَ الصَّادِقُ(علیه السلام) مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُخَفِّفَ اللَّهُ عَنْهُ سَكَرَاتِ الْمَوْتِ- فَلْیَكُنْ بِقَرَابَتِهِ وَصُولًا وَ بِوَالِدَیْهِ بَارّاً فَإِذَا كَانَ كَذَلِكَ هَوَّنَ اللَّهُ عَلَیْهِ سَكَرَاتِ الْمَوْتِ وَ لَمْ یُصِبْهُ فِى حَیَاتِهِ فَقْرٌ أَبَدا؛(563) امام صادق(علیه السلام) فرمود: هر كس مى خواهد كه در هنگام جان دادن راحت بمیرد باید از خویشاوندان خود دلجوئى كند و به پدر و مادرش نیكى نماید، هر گاه چنین باشد مرگ بر او آسان مى گردد و در زندگى فقیر نخواهد شد.»