دوستان و دشمنان پیامبران
«قَالَ على(علیه السلام) إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِالْأَنْبِیَاءِ أَعْلَمُهُمْ بِمَا جَاءُوا بِهِ ثُمَّ تَلَا «إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْراهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَ هذَا النَّبِیُّ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الآْیَةَ» ثُمَّ قَالَ إِنَّ وَلِیَّ مُحَمَّدٍ مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ إِنْ بَعُدَتْ لُحْمَتُهُ وَ إِنَّ عَدُوَّ مُحَمَّدٍ مَنْ عَصَى اللَّهَ وَ إِنْ قَرُبَتْ قَرَابَتُه؛(518) على(علیه السلام) فرمود: نزدیك ترین مردم به پیامبران، داناترین آنان است به آنچه كه آورده اند. سپس این آیه را تلاوت فرمود: «همانا نزدیك ترین مردم به ابراهیم آنانند كه پیرو او گردیدند، و مؤمنانى كه به این پیامبر خاتم پیوستند». سپس فرمود: دوست محمّد(صلى الله علیه و آله) كسى است كه خدا را اطاعت كند هر چند پیوند خویشاوندى او دور باشد، و دشمن محمّد(صلى الله علیه و آله) كسى است كه خدا را نافرمانى كند، هر چند خویشاوند نزدیك او باشد.»
نیروى عبادت و اطاعت از خدا
«وَ قَالَ على(علیه السلام) احْذَرْ أَنْ یَرَاكَ اللَّهُ عِنْدَ مَعْصِیَتِهِ وَ یَفْقِدَكَ عِنْدَ طَاعَتِهِ فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِینَ وَ إِذَا قَوِیتَ فَاقْوَ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ وَ إِذَا ضَعُفْتَ فَاضْعُفْ عَنْ مَعْصِیَةِ اللَّه؛(519) على(علیه السلام) فرمود: بترس كه خداوند تو را به هنگام گناهان بنگرد، و در طاعت خویش نیابد، آن گاه از زیانكارى، هر گاه نیرومند شدى توانت را در طاعت پروردگار بكار گیر، و هر گاه ناتوان گشتى، ناتوانى را در نافرمانى خدا قرار ده.»
هزار ضربه شمشیر
امیرمؤمنان على(علیه السلام) در ضمن خطبه اى فرمود: «و الّذى نفسُ ابْنِ ابیطالبٍ بِیَدهِ لَاَلْفَ ضربَةٍ بِالسَّیفِ اَهوَنُ علَىَّ مِن مَیتَةٍ على فراشٍ فى غیرِ طاعةِ اللَّه؛ سوگند به خدایى كه جان فرزند ابوطالب در اختیار اوست، هزار ضربه شمشیر بر من آسان تر است از مرگ در بستر در غیر طاعت پروردگار.»(520)