سنّت رسول اكرم(صلى الله علیه و آله)
«قال رسول اللَّه(صلى الله علیه و آله): انّ لكلّ عبادة شرّة ثمّ تصیر الى فترة فمن صارت شرّة عبادته الى سنّتى فقد اهتدى و من خالف سنّتى فقد ضلّ و كان عمله فى تباب اما انّى أصلّى و انام و اصوم و افطر و اضحك و ابكى فمن رغب عن منهاجى و سنّتى فلیس منّى؛(516) رسول اكرم(صلى الله علیه و آله) فرموده است: در مردم براى هر عبادتى یك دوره نشاط و رغبت شدید و یك دوره سستى و فتور وجود دارد. كسى كه تمایل شدید خود را با سنّت من تطبیق دهد هدایت یافته و آن كس كه با سنّت من مخالفت نماید خودش گمراه و اعمالش تباه خواهد بود. من هم نماز میگذارم و هم استراحت میكنم و میخوابم، هم روزه میگیرم و هم افطار میكنم و غذا میخورم، در جاى خود خنده و گریه دارم. آن كس كه از روش من اعراض نماید با من بستگى ندارد.»
بندگى ابوذر
«عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ كَانَ أَكْثَرُ عِبَادَةِ أَبِى ذَرٍّ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَیْهِ خَصْلَتَیْنِ التَّفَكُّرَ وَ الِاعْتِبَار؛(517) امام صادق(علیه السلام) فرمود: «بیشتر بندگى ابوذر اندیشه كردن و پند گرفتن بود».
حدّ عبادت
«عَنْ أَبِى بَصِیرٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) عَنْ حَدِّ الْعِبَادَةِ الَّتِى مَنْ فَعَلَهَا كَانَ عَابِداً فَقَالَ حُسْنُ النِّیَّةِ بِالطَّاعَة؛ ابو بصیر گوید: از امام صادق(علیه السلام) پرسیدم حدّ عبادت چیست؟ و به چه كسى عابد مى گویند؟ فرمود: اطاعت خداوند با حُسن نیّت.»