مبارزه با بدعت
«قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِى أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَ الطَّیِّبَتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِىَ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ فِى الْحَیَوةِ الدُّنْیَا خَالِصَةً یَوْمَ الْقِیَمَةِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الاَیَتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ؛(462) بگو: «چه كسى زینتهاى الهى را كه براى بندگان خود آفریده، و روزیهاى پاكیزه را حرام كرده است؟!» بگو: «اینها در زندگى دنیا، براى كسانى است كه ایمان آورده اند (اگر چه دیگران نیز با آنها مشاركت دارند ولى) در قیامت، خالص (براى مؤمنان) خواهد بود.» این گونه آیات (خود) را براى كسانى كه آگاهند، شرح مى دهیم!»
رانده شدن اهل بدعت از درگاه خدا
«قال رسول اللّه(صلى الله علیه و آله): «أبى اللّه لصاحب البدعة بالتّوبة». قیل: یا رسول اللّه و كیف ذلك؟ قال: «إنّه قد أشرب قلبه حبّها»؛(463) رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: «خداوند از پذیرش توبه اهل بدعت سرباز مى زند». عرض شد: اى رسول خدا! این چگونه ممكن است؟ فرمود: «دل اهل بدعت با آن سرشته شده است».